Γεώργιος Σαλβάνος

Ο Γεώργιος Σαλβάνος (Άνω Περίθεια Κέρκυρας, 1892 - 1953) ήταν Αντιστράτηγος (ΠΖ) του Ελληνικού Στρατού Ξηράς, διατελέσαντος Διοικητής του VΙΙ Άλφα Συνοριακού Τομέα (Συγκρότημα ΚΑΡΑΝΤΑΓ) κατά την περίοδο Ιούλιος 1939 - 10 Απριλίου 1941 και μια από τις εμβληματικές φιγούρες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα.

Script error: No such module "Infobox".

Παιδικά χρόνια και Στρατιωτική σταδιοδρομία[επεξεργασία]

Ήταν παιδί του Σπυρίδωνος και της Αγγελίνας, μέλος μιας φτωχής αγροτικής οικογένειας της εποχής. Μόλις αποφοίτησε το γυμνάσιο εισήχθη στην Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών του Στρατού Ξηράς, παρά την θέληση των γονέων του. Στην συνέχεια, συνέχισε στην Σχολή Πολέμου το 1928.

Τον συναντάμε ως Ανθυπασπιστή το 1913, ως Ανθυπολοχαγό το 1914, ως Λοχαγό το 1921-'22 στην Μικρά Ασία και ως Ταγματάρχη (Επιτελάρχη της VIII Μεραρχίας στην οχύρωση του Καλπακίου) το 1925. Το 1935 - '37, κατακτά τον βαθμό του Συνταγματάρχη (Διοικητή του 34ου Συντάγματος Πεζικού) και μετέπειτα ως Υπασπιστής του Βασιλέως το 1938 - '39. Στην Ήπειρο, αποτέλεσε Πρόεδρος της επιτροπής οχύρωσης Καλπακίου και Αρχηγός της VIII Μεραρχίας Πεζικού το πρώτο εξάμηνο του 1939 και τελικώς μετατέθει στην Μακεδονία, παρά τις αντιρρήσεις του Διοικητή της Μεραρχίας, Αντιστράτηγου Κατσιμήτρου Χαρ..

Η δράση του στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο[επεξεργασία]

Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου του 1941, ο Γεώργιος Σαλβάνος βρίσκεται στην «Γραμμή Μεταξά», μια αλυσίδα οχυρών στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, μέσα στο «Στρατηγείο» του στην Κάτω Βροντού της Δράμας. Ήταν Διοικητής του VII Άλφα Συνοριακού Τομέα, ήτοι της VIIης Ταξιαρχίας Οχυρών, μετανομασθείσης σε «Συγκρότημα Οχηρών Καραντάγ» που άνηκε στην XIV Μεραρχία, η οποία με Διοικητή τον Υποστράτηγο Κωνστ. Παπακωνσταντίνου, έδρευε στις Σέρρες και κατείχε τον τομέα τον περιλαμβανόμενο μεταξύ της ανατολικής όχθης του Στρυμόνα και των δυτικών προσβάσεων του υψιπέδου του Κάτω Νευροκοπίου, συνολικού μήκους 80 περίπου χιλιομέτρων.

Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου του 1941, λοιπόν, τρεις ώρες πριν οι Γερμανοί εισβάλουν στο ελληνικό έδαφος. Εκεί, ο Συνταγματάρχης Σαλβάνος, είχε ειδοποιηθεί και είχε κατ' αρχήν διατάξει την ανατίναξη όλων των τεχνικών οδικών έργων των ευρισκομένων μεταξύ των συνόρων και της κύριας γραμμής αντιστάσεως, διατάσσοντας ταυτοχρόνως συναγερμό στις στρατιωτικές του Δυνάμεις. Για την επίθεση εναντίον του υψιπέδου του Κάτω Νευροκοπίου οι Γερμανοί είχαν διαθέσει την 72η Μεραρχία με εκατοντάδες αεροσκάφη, ενώ η Ελληνική Αεροπορία, λόγω των απωλειών της στο αλβανικό μέτωπο, ήταν παρούσα μόνο κατ' όνομα. Tα γερμανικά στρατεύματα προερχόταν από την Νότια Βουλγαρία, η οποία από της 1ης Μαρτίου του 1941 είχε προσχωρήσει στο Τριμερές Σύμφωνο Γερμανίας - Ιταλίας - Ιαπωνίας με αντάλλαγμα την περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και την Δυτική Θράκη, από το Στρυμόνα μέχρι τον Έβρο.

Η γερμανική επίθεση εναντίον του Τομέα Καραντάγ εκδηλώνεται στις 05:15 το πρωί της 6ης Απριλίου του 1941 χωρίς προπαρασκευή πυροβολικού και τα τμήματα προκαλύψεως συμπτύσσονται κανονικά. Στις 07:00 το πρωί, το γερμανικό πυροβολικό σφυροκοπεί επί είκοσι λεπτά το οχυρό Περιθώρι, ενώ οι δύο ελληνικοί λόχοι προκαλύψεως επιβραδύνουν αποτελεσματικά τον εχθρό.

Ταυτοχρόνως, η Ιστορία του Στρατού αναφέρει ότι κατά την νύχτα, ένα άλλο εχθρικό τάγμα το οποίο μετακινούταν μεταξύ των οχυρών Περιθώρι και Παρταλούσκα όταν ομάδα πυροβολαρχίας τους ανέτρεξε. Αυτή η αντεπίθεση ήταν υπό την οργάνωση του Διοικητή του Συγκροτήματος Καρντάγ, Σαλβάνου Γεώργιου και δύο εφεδρικών διμοιρίων του υποτομέα Μαλιάγκας, μίας διμοιρίας του οχυρού Παρταλουσκά, μίας διμοιρίας πυροβόλων και του προσωπικού της πυροβολαρχίας που έκανε την αντεπίθεση περίπου κατά την 13:30. Κατόρθωσε δηλαδή να ανατρέψει τα εχθρικά τμήματα και να συλλάβει 102 αιχμάλωτους. Στις 02:00, τμήμα από 300 άνδρες υπό την διοίκηση του γερμανού αντισυνταγματάρχη, κατέλαβε το ύψωμα Άγιος Κωνσταντίνος, περίπου 945 μέτρων κοντά στο 34ο χιλιόμετρο προς Σέρρες. Τότε, ο Συνταγματάρχης Γεώργιος Σαλβάνος, διέταξε όσες δυνάμεις μπορούσαν να μετακινηθούν από την περιοχή που προσβλήθηκε και έτσι κατόρθωσε να απομονώσει την γερμανική δύναμη και να εμποδίσει την πρόοδο τους. Στο μεταξύ, ο Συνταγματάρχης Γεώργιος Σαλβάνος, άρχισε να περισφύγγει τους Γερμανούς και να τους σφυροκοπεί με τα πυρά του από απόσταση 1,5 χιλιομέτρου. Οι Γερμανοί δεν άντεξαν και έτσι κατά της 4 το απόγευμα, ύψωσαν και αυτοί λευκοί σημαία και παραδώθηκαν.

Επιπλέον, αναφέρεται πως καθόλη την διάρκεια των μαχών στην «Γραμμή Μεταξά» το συγκρότημα Καραντάγ μαχόταν με αξιοθαύμαστο τρόπο και κανένα οχυρό δεν κατάφερε να καταληφθεί από τον εχθρό. Το πείσμα του Γεώργιο Σαλβάνου, είχε χαρακτηρισθεί ως η πρώτη απόπειρα αντιστάσεως στον κατακτητή.

Μεταπολεμικά χρόνια[επεξεργασία]

Ο Γεώργιος Σαλβάνος με την λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, επέστρεψε στον τόπο του, στην Άνω Περίθεια της Κέρκυρας, πλέον εν αποστρατεία και με την οικογένεια του. Την γυναίκα και την κόρη του. Εκεί ο κόσμος ξαφνιάστηκε με την εμφάνιση του, καθώς όλοι είχαν να τον δουν πολλά χρόνια. Αμέσως, τον υποδέχτηκαν όλοι οι συγχωριανοί του συνοδεύοντας τον μέχρι το σπίτι του, στην ηλικιωμένη μάνα του, Αγγελίνα, που τον περίμενε. Όσοι είχαν ακούσει κάτι για τα κατορθώματα του, μάταια περίμεναν στις σχετικές συζητήσεις που γινόταν να τον ακούσουν να περιαυτολογεί. Σ' αυτές τις συζητήσεις, ο Στρατηγός δεν μιλούσε ποτέ για τον εαυτό του.

Θάνατος[επεξεργασία]

Ο Γεώργιος Σαλβάνος έφυγε από την ζωή το 1953. Η ακριβής ημερομηνία θανάτου αλλά και τα αίτια του θανάτου του, παραμένουν άγνωστα.

Στο μουσείο του οχυρού Λίσσε των Οχυρών της Γραμμής Μεταξά, φυλάσσεται μέσα σε γυάλινη προθήκη η αυθεντική επίσημη στολή του Αντιστράτηγου καθώς και μία φωτογραφία του όπου στην λεζάντα αναγράφεται:

«Αντιστράτηγος (ΠΖ) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΠ. ΣΑΛΒΑΝΟΣ

εκ Περιθείας ΚΕΡΚΥΡΑΣ 1892 - 1953. Διοικητής από Ιούλιο 1939 μέχρι 10 Απριλίου 1941

του VII Άλφα Συνοριακού Τομέα (Συγκρότημα ΚΑΡΑΝΤΑΓ)

ΜΑΛΙΑΓΚΑ - ΠΕΡΙΘΩΡΙ - ΠΑΡΤΑΛΟΥΣΚΑ - ΝΤΑΣΑΒΛΙ - ΠΕΡΣΕΚ - ΜΠΑΡΜΠΑΖΩΡΑ»

Στην σχετική δοξολογία στο οχυρό «Λίσσε» για την επέτειο της Μάχης των Οχυρών το μόνο όνομα που μνημονεύεται είναι αυτό του Αντιστράτηγου Γεώργιου Σαλβάνου.

Υπήρξε μια από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της Κέρκυρας και ολόκληρης της χώρας, η οποία αγνοήθηκε χωρίς καμία αναφορά σήμερα στο όνομα και το έργο του. Το σπίτι που μεγάλωσε την Άνω Περίθεια της Κέρκυρας, παραμένει ένα από τα σπίτια τα οποία με την εγκατάληψη του χωριού από τους κατοίκους του, πνίγηκαν στα βάτα.

Βιβλιογραφία - Πηγές[επεξεργασία]

Γ.Ε.Σ., Έκδοση Δ/νσης Ιστορίας Στρατού «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ», Αγώνες εις την Ανατολικήν Μακεδονίαν και την Δυτικήν Θράκην (1941)
«ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ», Επιμέλεια της Στρατιωτικής Ύλης, Αλεξ. Εδιπίδου, Αντιστράτηγου Ε.Α., πρώην Υπαρχηγού του Γ.Ε.Σ.
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΕΚ/Γ.Ε.Σ. 97 «Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣΑ» Αντιστράτηγου Ε.Α. Κατσιμήτρου Χαρ., Διοικητού VIII Μεραρχίας (1938-41)
«ΠΟΛΕΜΙΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ - Η ΜΑΧΗ ΚΑΡΑΝΤΑΓ» Ν. Ξ. ΚΑΡΑΠΑ, ΑΘΗΝΑΙ 1964
«Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» ALEX BUCHNER
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΠΟΛΕΜΟΣ & ΙΣΤΟΡΙΑ» Τεύχος 40, Απρίλιος 2001
ΗΧΟΡΑΜΑ 64ΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ & ΘΡΑΚΗΣ 1940-41 ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ του Προέδρου αυτού κ. Τάκη Παπαδημητρακόπουλου, Λοχία Διαβιβάσεων Συγκρ/τος Καραντάγ
«ΠΑΛΙΑ ΠΕΡΙΘΕΙΑ» του κ. Σπύρου Α. Σαλβάνου

This article "Γεώργιος Σαλβάνος" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Γεώργιος Σαλβάνος. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.