Προκήρυξη ναυάρχου Νέλσωνος

Μετά την κατάλυση της Ενετικής Δημοκρατίας από τους Γάλλους της οποίας αμέσως μετά ακολούθησε η προσάρτηση των άλλοτε ενετικών κτήσεων συνέβη τα Επτάνησα να καταστούν επίκεντρο των κατακτητικών βλέψεων όλων των τότε ανταγωνιζομένων συνασπισμών της Ευρώπης. Εκτός από τον Ναπολέοντα που έστειλε αμέσως εκστρατευτικό σώμα για την κατάληψή τους, και ο Βασιλιάς της Νεάπολης απαίτησε τη προσάρτηση αυτών στο βασίλειό του επειδή κατά τον Μεσαίωνα αποτελούσαν κτήση των προκατόχων του ηγεμόνων. Έτσι αφού έπαυσαν πλέον ν΄ αποτελούν ενετική κτήση έγειρε αξιώσεις να θεωρηθεί ο νόμιμος κληρονόμος. Όμως και η Αγγλία, θαλασσοκράτειρα τότε, αναζητούσε κάποια αιτία ή αφορμή προκειμένου να επέμβει προασπίζοντας τα συμφέροντά της στο Μεσογειακό χώρο.

Την περίοδο εκείνη "έτυχε" να κινείται στη Μεσόγειο ο αγγλικός στόλος υπό τον ναύαρχο Οράτιο Νέλσωνα. Μάλιστα ακριβώς μετά ένα χρόνο από την υπογραφή της Συνθήκης του Κάμπο Φόρμιο ο ναύαρχος κατέπλευσε με τον στόλο του στη Νάπολη της Ιταλίας, και πολύ πιθανόν σε συνεννόηση με τον Βασιλιά της Νάπολης και πληροφορημένος ασφαλώς πολύ καλά για τις πρώτες αντιδράσεις των Επτανησίων στη Γαλλοκρατία των Επτανήσων, στις 9 Οκτωβρίου του 1798, εξέδωσε "Προκήρυξη" προς τους Επτανησίους γραμμένη στην ιταλική και ελληνική γλώσσα. Σε περίληψη η προκήρυξη εκείνη περιελάμβανε τ΄ ακόλουθα:

Η νέα κατάσταση όπως εξελίχθηκε στα Επτάνησα τον αναγκάζουν (τον Νέλσωνα) να σπεύσει στη θάλασσα της Επτανήσου και δια του Βασιλικού Βρετανικού Στόλου να παράσχει κάθε εξυπηρέτηση στους αγανακτισμένους Επτανησίους από τη συμπεριφορά των Γάλλων.
Η ενέργειά του αυτή δεν αποτελεί εντολή του Βασιλιά του, ούτε υπηρετεί άλλον υστερόβουλο σκοπό.
Μοναδική επιδίωξη μετά την, εκ της βοήθειά του, εκδίωξη των Γάλλων θα είναι η λαφυραγώγηση των πολεμικών και εμπορικών πλοίων του εχθρού.
Η βοήθειά του θα παρασχεθεί αμέσως μόλις οι Επτανήσιοι υψώσουν την Βρετανική σημαία.
Ουδεμία απαίτηση καταβολής φόρου, αλλά και ουδεμία τέτοια πρόθεση υφίσταται.
Αν ζητηθεί η βρετανική βοήθεια και απαιτηθεί απόβαση στρατού, μόνο για το αποβατικό αυτό τμήμα θα επιβαρυνθούν τη διατροφή του.
Γνωρίζοντας (ο ναύαρχος) τη δύσκολη θέση των Επτανησίων και την ακόμη δυσκολότερη, μελλοντικά, από τους "στενούς γείτονές τους", (υπονοώντας την Οθωμανική Αυτοκρατορία ανατολικά και την Αυστροουγγαρία βόρεια), είναι βέβαιος ότι οι Επτανήσιοι θ΄ αποδεχθούν την προσφορά του.
Οι Επτανήσιοι να είναι βέβαιοι ότι ουδεμία άλλη επιδίωξη υφίσταται (εκ μέρους ναυάρχου και Άγγλων) παρά μόνο η απελευθέρωση των "καλών ανθρώπων, από την τυραννία των Γάλλων".

Σημειώσεις[επεξεργασία]

Λαμβάνοντας υπόψη τον χρόνο έκδοσης αυτής της Προκήρυξης καθίσταται εμφανές το πόσο γρήγορη αλλά και πόσο γνωστή είχε γίνει στην τότε Ευρώπη η μεταστροφή των Επτανησίων και οι αντιδράσεις τους κατά της συνεχιζόμενης Γαλλοκρατίας. Σχεδόν ένα μήνα μετά απ΄ αυτή την Προκήρυξη ακολούθησε άλλη, που αυτή τη φορά ήταν η Προκήρυξη του Ρώσου υποναυάρχου Ουσάκωφ σε εντονότερο ύφος και πολλή αυστηρότερη γλώσσα, όταν με τον στόλο του "έτυχε" να πλεύσει και αυτός στη θαλάσσια περιοχή των Επτανήσων.