Ζέμαρχος (κόμης της εώας)
Script error: No such module "Infobox".
O Ζήμαρχος (Λατινικά: Zemarchus , φλ. ντο. 569) ήταν Βυζαντινός αξιωματούχος, διπλωμάτης και περιηγητής κατά τη βασιλεία του Ιουστίνου Β', τον 6ο αιώνα.
Βιογραφία[επεξεργασία]
Στα μέσα του 6ου αιώνα, οι Ουράνιοι Τούρκοι κατέκτησαν τη Σογδιανή και έτσι απέκτησαν τον έλεγχο του εμπορίου μεταξιού, το οποίο στη συνέχεια πέρασε από την Κεντρική Ασία στη Σασσανιδική Περσία . Ο Πέρσης βασιλιάς, Χοσρόης Α΄, φοβούμενος την εισβολή της τουρκικής επιρροής, αρνήθηκε να επιτρέψει τη συνέχιση του παλιού εμπορίου. Οι Τούρκοι, μετά από πολλές αποκρούσεις, συναίνεσαν σε μια πρόταση των εμπορικών υπηκόων τους των Σογδών και το 568 έστειλαν πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη για να συμμαχήσουν με τους Βυζαντινούς και να ξεκινήσουν το εμπόριο μεταξιού απευθείας μαζί τους, παρακάμπτοντας τους Πέρσες μεσάζοντες. Η προσφορά έγινε δεκτή από τον Justin ΙΙ, και τον Αύγουστο του 569, Zemarchus η Κιλικίας αριστερά Βυζάντιο για Σογδιανή. [1]
Η πρεσβεία, της οποίας η περιγραφή διατηρείται από τον Μένανδρο Προτέκτορ, βρισκόταν υπό την καθοδήγηση του Μανιάχ, «αρχηγού του λαού της Σογδιανά», ο οποίος είχε προτείνει πρώτος, σύμφωνα με τον Μένανδρο, στον Dizabul Istämi (Σιζαμπούλος στις ελληνικές πηγές), τον μεγάλο χάνο του οι Τούρκοι, αυτή η «ρωμαϊκή» συμμαχία, και είχε έρθει ο ίδιος στο Βυζάντιο για να τη διαπραγματευτεί. Όταν έφτασαν στα εδάφη της Σογδιανής, οι ταξιδιώτες προσφέρθηκαν προς πώληση σιδήρου και ξορκίστηκαν πανηγυρικά. Ο Ζέμαρχος αναγκαζόταν να «περάσει μέσα από τη φωτιά» (δηλαδή ανάμεσα σε δύο πυρά), και γίνονταν τελετές πάνω από τις αποσκευές της αποστολής, χτυπούσαν μια καμπάνα και χτυπούσαν πάνω της ένα τύμπανο, ενώ γύρω της κουβαλούσαν φλεγόμενα φύλλα θυμιάματος και ξόρκια που μουρμούρισαν στα «σκυθικά». [2]
Μετά από αυτές τις προφυλάξεις, οι απεσταλμένοι προχώρησαν στο στρατόπεδο της Ντιζαμπούλ σε ένα «κοίλωμα που περικλείεται από το Χρυσό Βουνό», το οποίο προφανώς βρισκόταν σε κάποια τοποθεσία των βουνών Altay ή Tian Shan . Βρήκαν τον Χαν περικυκλωμένο από εκπληκτική βάρβαρη μεγαλοπρέπεια: επιχρυσωμένους θρόνους, χρυσά παγώνια, χρυσό και ασημένιο πιάτο και ασημένια ζώα, κρεμάστρες και ρούχα από μορφοποιημένο μετάξι. Τον συνόδευσαν κατά κάποιο τρόπο στην πορεία του κατά της Περσίας, περνώντας από το Talas ή το Hazrat-e Turkestan στην κοιλάδα Syr Daria, όπου ο Xuanzang, στο δρόμο του από την Κίνα στην Ινδία εξήντα χρόνια αργότερα, συναντήθηκε με έναν άλλο από τους διαδόχους του Dizabul. [3]
Ο Ζέμαρχος ήταν παρών σε ένα συμπόσιο στο Τάλας όπου ο Τούρκος Χαγκάν και ο Πέρσης απεσταλμένος αντάλλαξαν κακοποίηση. αλλά δεν φαίνεται να έχει γίνει μάρτυρας πραγματικών συγκρούσεων. Κοντά στον ποταμό Oēkh (πιθανόν Syr Darya ) στάλθηκε πίσω στην Κωνσταντινούπολη με τουρκική πρεσβεία και με απεσταλμένους από διάφορες φυλές υποταγμένες στους Τούρκους. Σταματώντας δίπλα στην «αχανή, πλατιά λιμνοθάλασσα» (πιθανόν της Θάλασσας της Αράλης), ο Ζέμαρχος έστειλε έναν εξπρές αγγελιοφόρο, έναν Γεώργιο, για να αναγγείλει την επιστροφή του στον αυτοκράτορα. Ο Γιώργος προχώρησε βιαστικά από τη συντομότερη διαδρομή, «έρημο και άνυδρη», προφανώς τις στέπες βόρεια της Μαύρης Θάλασσας, ενώ ο ανώτερός του, κινούμενος πιο αργά, βάδισε δώδεκα μέρες από τις αμμώδεις όχθες της λιμνοθάλασσας. Διέσχισε την Έμπα, τα Ουράλια, το Βόλγα και το Κουμπάν (όπου 4000 Πέρσες μάταια έστηναν ενέδρα για να τον σταματήσουν) και περνώντας γύρω από το δυτικό άκρο του Καυκάσου, έφτασε με ασφάλεια στην Τραπεζούντα και την Κωνσταντινούπολη. [4]
Για αρκετά χρόνια αυτή η τουρκική συμμαχία διατηρήθηκε, ενώ το στενό εμπόριο διατηρούνταν μεταξύ της Κεντρικής Ασίας και του Βυζαντίου (όταν ένας άλλος Ρωμαίος απεσταλμένος, ο Βαλεντίνος, πήγε στην πρεσβεία του το 575 πήρε πίσω μαζί του 106 Τούρκους που είχαν επισκεφθεί τα βυζαντινά εδάφη) αλλά από το 579 αυτή η φιλία άρχισε γρήγορα να κρυώνει. Είναι περίεργο ότι όλο αυτό το ταξίδι μεταξύ του Βοσπόρου και της Υπεροξιανής φαίνεται να μην έχει κάνει τίποτα για να διορθώσει, τουλάχιστον στη λογοτεχνία, τη διαδεδομένη παρανόηση της Κασπίας Θάλασσας ως κόλπου του Αρκτικού Ωκεανού . [5]
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
Χρονολόγιο της ευρωπαϊκής εξερεύνησης της Ασίας
Σημειώσεις[επεξεργασία]
- ↑
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
- ↑ Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
- ↑ Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
- ↑ Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
- ↑ Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
Περαιτέρω ανάγνωση[επεξεργασία]
Script error: No such module "citation/CS1". pp. 128–131
Kazhdan, Alexander, επιμ. (1991) (στα αγγλικά). The Oxford Dictionary of Byzantium. Οξφόρδη και Νέα Υόρκη: Oxford University Press. ISBN 0-19-504652-8.
Luttwak, Edward N. (2009), The Grand Strategy of the Byzantine Empire, Harvard University Press, ISBN 978-0-674-03519-5
This article "Ζέμαρχος (κόμης της εώας)" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Ζέμαρχος (κόμης της εώας). Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
|
This page exists already on Wikipedia. |
