Δείκτες ντε Κουεγιάρ
Script error: No such module "Sidebar".Δείκτες Ντε Κουεγιάρ ονομαζόταν ένα υπόμνημα που έστειλε ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Πέρες Ντε Κουεγιάρ στον Κύπριο Υπουργό Εξωτερικών, στις 8 Αυγούστου 1983 για επανέναρξη διαπραγματεύσεων για λύση του Κυπριακού. Η βάση του σχεδίου ήταν η δημιουργία ενός ομοσπονδιακού κράτους με περιορισμό των εδαφών των τουρκοκυπρίων.[1]. Οι δείκτες απορρίφθηκαν από τους ελληνοκύπριους αρχικά το 1985 και θεωρείται μεγάλη χαμένη ευκαιρία για λύση του Κυπριακού.[2]. Ακολούθησαν και άλλες προτάσεις από τον Γενικό Γραμματέα όπως το «πρώτο σχέδιο Ντε Κουεγιαρ» το 1986 για να ακολουθήσει η «δέσμη ιδεών Ντε Κουεγιάρ» το 1989.[3]
Οι Δείκτες ντε Κουεγιάρ[επεξεργασία]
Ο Πέρεζ Ντε Κουεγιάρ, ανέλαβε καθήκοντα ως ΓΓ του ΟΗΕ το 1982, ωστόσο είχε απο πριν καλή γνώση του Κυπριακού καθώς υπήρξε ο ειδικός εκπρόσωπος ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακο τα προηγούμενα χρόνια. Μάλιστα, σε αυτόν βοήθησε για την επίτευξη της συμφωνίας υψηλού επιπέδου Ντενκτας Μακαρίου το 1977.[1] Έστειλε το υπόμνημα του (το γνωστό ως δείκτες ντε Κουεγιάρ) για επανέναρξη των συνομιλιών, ωστόσο η ανακήρυξη της Τούρκικης Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου από τον Ραούφ Ντενκτας αποτέλεσε σκόπελο σε αυτή την προσπάθεια. Τελικά, επανεκκινήσαν οι διαπραγματεύσεις με τον ντε Κουεγιάρ να οργανώνει συνάντηση υψηλού επιπέδου στην Νέα Υόρκη τον Ιανουάριο του 1985[4]
Το σχέδιο ήταν λύση στην βάση Διζωνικής Ομοσπονδίας. Η Βουλή θα είχε αναλογία 70-30, Ελληνοκύπριο πρόεδρο και τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο (με διατήρηση δικαιώματος βέτο στην εξωτερική πολιτική, άμυνα και ασφάλεια) και απομάκρυνση των στρατευμάτων πλην 2 μικρών αγημάτων από Ελλάδα και Τουρκία. Οι τουρκοκύπριοι θα ελέγχαν το 29% της Κύπρου.[1]
Πρώτος ο Σπύρος Κυπριανού απέρριψε το σχέδιο, προς εκπληξη του ντε Κουεγιάρ, ενώ ο Ντενκτας το αποδέκτηκε.[4] Αρνητική ήταν και η ελληνική κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. [1] Από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, τόσο ο Γλαύκος Κληρίδης όσο και το ΑΚΕΛ ήταν θετικά διακύμενοι στους δείκτες Ντε Κουεγιάρ, ωστόσο η Εκκλησία ήταν αντίθετη. [5]. Σε γενικές γραμμές, οι προτάσεις αξιολογούνται ως μια μετριοπαθής προσέγγιση του Κυπριακού.[1]
Πρώτο Σχέδιο Ντε Κουεγιάρ[επεξεργασία]
Το 1986, με εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο Ντε Κουεγιάρ επανέφερε νέες προτάσεις. Πάλι το είδος της λύσης θα ήταν Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Αυτή την φορά, το σχέδιο προέβλεπε Συνταγματικό Δικαστήριο για επίλυση τυχών αδιεξόδων στην λήψη αποφάσεων σε επίπεδο ομοσπονδιακής Κυβέρνησης.[3]
Πάλι πρώτη η ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριψε το σχέδιο λόγο τεσσάρων σημείων: α)η πρόβλεψη πλήρους ισοτιμίας των κοινοτήτων, β)το δικαίωμα αρνησικυρίας επεκτεινόταν γ) απουσίαζε αναφορά στο ζήτημα της επιστροφής των προσφύγων στις οικείες τους και δ)υπήρχαν νομικές ασάφειες.[3], ενώ η Τουρκική το αποδέκτηκε.[4]
Δέσμη Ιδεών Ντε Κουεγιάρ[επεξεργασία]
Στις 25 Ιουλίου 1989, με τον Γιώργο Βασιλείου να είναι στο τιμόνι της ελληνοκυπριακής ηγεσίας από τις προεδρικές εκλογές του 1988, ο Ντε Κουεγιάρ υπέβαλε νέα πρόταση λύσης, γνωστή ως «Δέσμη Ιδεών». Σε αυτό δηλώνει ότι η ομοσπονδιακή δημοκρατία έχει μία επικρατεία, μία διεθνή προσωπικότητα, μία κυριαρχία, και μία ιθαγένεια. Η ελληνοκυπριακή ηγεσία αποδέκτηκε την δέσμη ιδεών ως βάση για συνομιλίες, ξεκίνησαν οι συνομιλίες και κατέληξαν στην Νέα Υόρκη, όπου εκεί κατέρρευσαν με ευθύνη των τουρκοκυπρίων, όπως δήλωσε ο ντε Κουεγιαρ.[6]
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
- Διασκεπτική συνέλευση
- ΕΟΚΑ
- Σχέδιο Ράντκλιφ
- Σχέδιο Μακμίλαν
- Σχέδιο Άτσεσον
- Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄
- Ενωτικό δημοψήφισμα
- Πλαίσιο ABC
Παραπομπές[επεξεργασία]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Κορδώνη 2016, σελ. 33.
- ↑ Ηρακλείδης (03/05/2001). «Κυπριακό και κόμματα». Τα Νέα. Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη. http://www.tanea.gr/news/greece/article/4176513/?iid=2. Ανακτήθηκε στις 19/4/2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Βαμβακούση 2013, σελ. 52-54.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Fisher 2001, σελ. 315.
- ↑ Ηρακλείδης (04 Ιούλιος 2015). «Οι δείκτες Κουεγιάρ και η δικαίωση Κυπριανού». Η σημερινή. Συγκρότημα ΔΙΑΣ. http://www.sigmalive.com/simerini/politics/246574/oi-deiktes-kouegiar-kai-i-dikaiosi-kyprianou. Ανακτήθηκε στις 19/4/2018.
- ↑ Fisher 2001, σελ. 316.
Πηγές[επεξεργασία]
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Eric Solsten, ed. Cyprus: A Country Study. Washington: GPO for the Library of Congress, 1991.
- Fisher, Ronald (May, 2001). «Cyprus: The Failure of Mediation and the Escalation of an Identity-Based Conflict to an Adversarial Impasse». Journal of Peace Research, Vol. 38, No. 3, Special Issue on Conflict Resolution in
Identity-Based Disputes.
This article "Δείκτες ντε Κουεγιάρ" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Δείκτες ντε Κουεγιάρ. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
