📝Create a new article
🏭Create a company page
🇬🇧 - in english
🇫🇷 - en français (FR)
🇵🇹 - em português (PT)
🇩🇪 - in deutsch (DE)
🇯🇵 - 日本語で (JA)

You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

Γεώργιος Παγιάντζας

Από EverybodyWiki Bios & Wiki
Μετάβαση σε:πλοήγηση, αναζήτηση


Script error: No such module "Infobox".

Γεώργιος Παγιάντζας 1929 Έδεσσα Έφεδρος Ανθυπολοχαγός


Ο Γεώργιος Παγιάντζας το δεύτερο από τα επτά παιδιά του Μιχάλη και της Ελένης Παγιάντζα, γεννήθηκε το 1908 στους Πύργους Εορδαίας, όπου ήταν τότε υπό Οθωμανική κατοχή, και τελείωσε το εξατάξιο Δημοτικό σχολείο που υπήρχε εκεί.

Τον Σεπτέμβριο του 1920 ξεκίνησε να φοιτά στο εξατάξιο γυμνάσιο Εδέσσης, το οποίο τελείωσε τον Ιούλιο του 1926.

Τον Σεπτέμβριο του 1926, μετά από εξετάσεις ξεκίνησε η φοίτησή του στο Μονοτάξιο Διδασκαλείο Καστοριάς, από όπου και πήρε το δίπλωμα του Δημοδιδάσκαλου τον Ιούλιο του 1927.

Από τον Σεπτέμβριο του 1927 όπου διορίστηκε δάσκαλος στην Αγία Παρασκευή Κοζάνης, μετατέθηκε στην Μιλωτίνη, όπου και υπηρέτησε μέχρι τον Οκτώβριο του 1928 όπου σταμάτησε λόγω της επιστράτευσής του τον Νοέμβριο του 1928 για να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία.

Κατετάγη τον Νοέμβριο του 1928 στο 30ό Σύνταγμα Εδέσσης με Ταγματάρχη τον Θρασύβουλο Τσακαλώτο (μετέπειτα αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ) και πρέσβης, θείος του Υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου).

Κατά τη διάρκεια της θητείας του δίδασκε μαθαίνοντας γράμματα στους αγράμματους τότε στρατιώτες.

Μετά από τρίμηνη εκπαίδευση στο Ρουφ στην Αθήνα, ονομάσθηκε έφεδρος Ανθυπολοχαγός και επανατοποθετήθηκε στο 30ό Σύνταγμα Εδέσσης σαν διμοιρίτης.

Μετά την απόλυσή του το 1931, συνέχισε να εργάζεται σαν δάσκαλος τοποθετημένος στους Λύκους Εδέσσης όπου και βραβεύθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων με γέρας, δίπλωμα και μετάλλιο για την προσφορά του.

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης του απένειμε το Χρυσό βραβείο με δίπλωμα και μετάλλιο στις 15 Δεκεμβρίου 1932 για την ανάπτυξη σπόρων φασολιών με τους μαθητές του.

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης του απένειμε το Χρυσό βραβείο με δίπλωμα και μετάλλιο στις 15 Δεκεμβρίου 1932 για την ανάπτυξη σπόρων φακής και ρεβιθιών με τους μαθητές του.

Υπηρετώντας στην Καρυδιά από το 1934 ως Διευθυντής Δημοτικού σχολείου και μελετώντας την τοπική ιστορία, έμενε στο σπίτι του Μακεδονομάχου Κώστα Σταφίδα από τον οποίο και συνέλεξε πολλά ιστορικά στοιχεία, όπου και το 1937 μαζί με τους μαθητές του σχολείου του, είναι αυτός ο οποίος έστησε το μνημείο[1] του Μακεδονομάχου Καπετάν Άγρα (Σαραντέλου Αγαπηνού) μόνιμου ανθυπολοχαγού (από την μαρτυρική θανάτωσή του εμπνεύστηκε η Πηνελόπη Δέλτα τα μυστικά του βάλτου) και του Αντώνη Μίγγα τους οποίους κρέμασαν εκεί οι Βούλγαροι κομιτατζήδες το 1907.

Για την εθνική χειρονομία του αυτή, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας τίμησε τον Γεώργιο Παγιάντζα με δίπλωμα, γέρας και μετάλλιο.

Το 1939 τοποθετήθηκε Αξιωματικός στο Τάγμα Πολυβόλων θέσεως στη Φλώρινα και αργότερα στον Συνοριακό Τομέα Βεύης[2]

Τον Ιούνιο του 1940 επιστρατεύθηκε σαν έφεδρος υπολοχαγός και τοποθετήθηκε στην προκάλυψη στα Ελληνογιουγκοσλαβικά σύνορα.


Αλβανικό Μέτωπο[επεξεργασία]

Έναρξη πολέμου "Emergenza G «Επείγουσα Ελλάς»"[επεξεργασία]

Μετά την επίθεση των Ιταλών φασιστών στις 28 Οκτωβρίου του 1940, ξεκίνησε η εφαρμογή του Ιταλικού σχεδίου πολέμου, του επονομαζόμενου Emergenza G («Επείγουσα Ελλάς»), το οποίο προέβλεπε την κατάληψη της Ελλάδας σε τρεις φάσεις. Η πρώτη φάση ήταν η κατάληψη της Ηπείρου και των Ιονίων Νήσων. Στη δεύτερη φάση θα καταλαμβάνονταν η Δυτική Μακεδονία. Με την ενίσχυση νέων δυνάμεων που θα αποβιβάζονταν στην Ήπειρο και στα νησιά, θα ακολουθούσε η προέλαση προς την Θεσσαλονίκη και την Αθήνα με σκοπό την κατάκτηση της χώρας. Το σχέδιο είχε συνταχθεί με την ελπίδα της ουδετερότητας της Γιουγκοσλαβίας.

Ο Υπολοχαγός Γιώργος Παγιάντζας μετατέθηκε στο Αλβανικό μέτωπο στην 5η Μεραρχία Πεζικού Κρητών[3] και τοποθετήθηκε σαν διοικητής του 1ου Λόχου στο 44 Σύνταγμα Πεζικού Κρητών [4]όπου ξεκινώντας από το Αμύνταιο στις 2-1-1941 μετά από μάχες έφτασε στο Ελβασάν[5].

Οι μάχες στην πρώτη γραμμή "Πέρασμα της Κλεισούρας"[επεξεργασία]

Στις 10 Ιανουαρίου, μετά από τέσσερις ημέρες σκληρών μαχών, οι ελληνικές μεραρχίες πεζικού κατέλαβαν τελικά το πέρασμα της Κλεισούρας. Η επίθεση της 5ης Μεραρχίας Πεζικού Κρητών[6], με την κατάληψη στρατηγικών πλεονεκτικών θέσεων, υπήρξε καθοριστική για την έκβαση της μάχης για τον Ελληνικό Στρατό.

Οι μάχες στην πρώτη γραμμή "Η αντεπίθεση των Ιταλών"[επεξεργασία]

Το Ιταλικό επιτελείο ξεκίνησε αμέσως αντεπιθέσεις προκειμένου να καταλάβει εκ νέου το πέρασμα. Ο Ιταλός Αρχιστράτηγος Ούγκο Καβαλλέρο (Ugo Cavallero) ο οποίος αντικατέστησε τον Στρατηγό Ουμπάλντο Σοντού (υφυπουργό των στρατιωτικών και υπαρχηγό του Γενικού Επιτελείου) στα μέσα Δεκεμβρίου, διέταξε την ιταλική 7η Μεραρχία Πεζικού "Λύκοι της Τοσκάνης"[7] (Lupi di Toscana) που ήρθε προς ενίσχυση να υποστηρίξει στην επιχειρούμενη επίθεση την επίλεκτη 3η Ταξιαρχία Αλπινιστών "Τζούλια" υπό το στρατηγό Μάριο Τζιρότι (Mario Girotti), η οποία είχε δύναμη 10.800 ανδρών επίλεκτων Αλπινιστών και σύνθεση 5 τάγματα, 6 ορειβατικές πυροβολαρχίες και μια ίλη ιππικού. Τις Ιταλικές δυνάμεις, κάλυπτε η Ιταλική Βασιλική Πολεμική Αεροπορία (Regia Aeronautica), η οποία διέθεσε στο μέτωπο της Αλβανίας 179 καταδιωκτικά, 225 βομβαρδιστικά και 59 αναγνωριστικά, συνολικά δηλαδή 463 αεροσκάφη, αλλά η επιχείρηση ήταν ελλιπέστατα προετοιμασμένη. Οι Ιταλικές μεραρχίες «Λύκοι της Τοσκάνης», «Τζούλια», «Πινερόλο» και «Πουστέρια» υπέστησαν μεγάλες απώλειες και παρόλο που αντιμετώπισαν μόνο τέσσερα Ελληνικά τάγματα, έχασαν πολύ σύντομα ένα ιταλικό τάγμα επειδή περικυκλώθηκε.

Οι μάχες στην πρώτη γραμμή "Κλεισούρα, Τρεμπεσίνα Συνθηκολόγηση 20/4/1941"[επεξεργασία]

Στις 11 Ιανουαρίου, οι ιταλικές δυνάμεις είχαν απωθηθεί, η Μεραρχία των Λύκων της Τοσκάνης αποδεκατίστηκε και το πέρασμα πέρασε τελικά στους Έλληνες. Στις 31-1-1941 ο Υπολοχαγός Γιώργος Παγιάντζας μπήκε στην Κλεισούρα και στις 14-2-1941 στην Τρεμπεσίνα[8] Αλβανίας όπου και παρέμεινε με το Τάγμα του μέχρι και την λήξη του πολέμου στις 20 Απριλίου του 1941[9], οπότε και συνθηκολόγησε ο Στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου, Σωματάρχης του Γ' Σώματος Στρατού Θεσσαλονίκης.

Οι μάχες στην πρώτη γραμμή "Αποτελέσματα"[επεξεργασία]

Στις μάχες[10] που έδωσε στο Αλβανικό μέτωπο, ο Υπολοχαγός Γιώργος Παγιάντζας πέρασε κακουχίες και τραυματίσματίστηκε σε μία μάχη, όπου έχασε όλον τον λόχο του αποτελούμενο από 300 Κρήτες στρατιώτες.

Η μάχη ήταν τόσο σημαντική, που έκανε τον Ιταλό φασίστα δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι (Benito Amilcare Andrea Mussolini) να βρεθεί αυτοπροσώπως στην πρώτη γραμμή. Είχε υποσχεθεί άλλωστε στον Ναζί Φύρερ Αδόλφο Χίτλερ (Adolf Hitler) ότι τον Μάρτιο θα έκανε παρέλαση στην Αθήνα και ήθελε να είναι παρών στον θρίαμβό της Ιταλίας.

Για να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα, ο Ιταλός φασίστας δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι (Benito Amilcare Andrea Mussolini) ενίσχυσε με ξεκούραστες και πολλαπλάσιες δυνάμεις το Ιταλικό στράτευμα και υποχρέωσε να πάνε στο μέτωπο όλα τα σημαντικά στελέχη του φασιστικού κινήματος, αλλά και τα παιδιά της ιταλικής αριστοκρατίας.

Οι Έλληνες ήταν κατάκοποι και εξαντλημένοι. Η μάχη ήταν σφοδρή[11]. Η αντοχή του Ελληνικού στρατού που ήταν πολύ μικρότερος σε αριθμό, ξάφνιασε τους Ιταλούς.

Οι βομβαρδισμοί ήταν τόσο φονικοί που η χαράδρα δίπλα στο λόφο που πολεμούσε ο Υπολοχαγός Γιώργος Παγιάντζας ονομάστηκε χαράδρα του θανάτου....

Μηχανή του Χρόνου S05E03 Ύψωμα 731 https://www.youtube.com/watch?v=aPm8hJ53kt8&t=30s

Οι μάχες στην πρώτη γραμμή "Απώλειες - Τιμές"[επεξεργασία]

Οι απώλειες της 5ης Μεραρχίας Κρητών στο μέτωπο του πολέμου, υπήρξαν απογοητευτικά μεγάλες. Είχε 1.141 νεκρούς, 2.025 τραυματίες, 2.553 παγόπληκτους και 434 με διάφορα νοσήματα. Το σύνολο δηλαδή των απωλειών, έφτασε τους 6.154.

Η 5η Μεραρχία Κρητών είχε τις μεγαλύτερες απώλειες, συγκριτικά με όλες τις άλλες Ελληνικές Μεραρχίες. Ο Υπολοχαγός Γιώργος Παγιάντζας γλύτωσε τραυματισμένος από σφαίρα στο χέρι και στο πόδι, ζώντας από τύχη, μιας και μία οβίδα που έπεσε ακριβώς δίπλα του δεν εξερράγη.

Ο Συνταγματάρχης Πεζικού Π. Γούλας διοικητής του 44 Συντάγματος Πεζικού, προτείνει στην ημερήσια διαταγή του Συντάγματος την 20 Ιουνίου 1941 τον Υπολοχαγό Γεώργιο Παγιάντζα "διότι ως Διοικητής Λόχου επεδείξατο Διοικητικήν ικανότητα θάρρος και αυτοθυσία" στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας να του απονέμει τον Πολεμικό Σταυρό Γ΄ τάξεως.

Κατοχή - Αντίσταση[επεξεργασία]

Οι μάχες στην πρώτη γραμμή "Κομιτατζίδες"[επεξεργασία]

Στην κατοχή, μετά την λήξη του πολέμου 1941-1944 για την εθνική δράση[12] του στις περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας, οι Βούλγαροι κομιτατζίδες Ντμίτσεφ και Άντον Κάλτσεφ, ανάλαβαν να δολοφονήσουν τον Γεώργιο Παγιάντζα.

Ο Υπολοχαγός Γεώργιος Παγιάντζας ήταν ο προσωπικός αντίπαλος και ο πολέμιος του κομιτατζή πράκτορα Υπολοχαγού Άντον Κάλτσεφ, ο οποίος το 1941, στάλθηκε από τον Τσάρο της Βουλγαρίας Μπόρις Γ΄ στην κατεχόμενη από τις δυνάμεις του Άξονα Μακεδονία, και οργάνωσε την παραστρατιωτική οργάνωση Οχράνα (άμυνα)[13] αναλαμβάνοντας ένοπλη δράση, με σκοπό την προσάρτηση της Μακεδονίας στη φασιστική τότε Βουλγαρία.

Πληροφορούμενος ο τότε νομάρχης Εδέσσης Γεώργιος Θεμελής, πρώην πτέραρχος και μετέπειτα Υπουργός Εθνικής Άμυνας, το σχέδιο δολοφονίας του Γεωργίου Παγιάντζα από τους Βούλγαρους φασίστες πράκτορες, Άντων Κάλτσεφ και Ντμίτσεφ, τον φυγάδευσε, οργανώνοντας αποστολή, στέλνοντας προπομπούς έμπιστους ανθρώπους σαν συνοδούς του Γιώργου Παγιάντζα, ανιχνεύοντας περάσματα και στη συνέχεια μέσω μονοπατιών του Βερμίου από την Έδεσσα όπου έμεινε χτισμένος στον τοίχο ενός σπιτιού για 3 ημέρες, μέσω Φλαμουριάς Εδέσσης, κατάφερε να φτάσει στην ιδιαίτερη πατρίδα του τους Πύργους.

Η Οχράνα, έδρασε κυρίως στις περιοχές Καστοριάς, Φλώρινας και Έδεσσας[14].

Ο Άντον Κάλτσεφ είναι επίσης ένας εκ των ιδρυτών της Βουλγαρικής Λέσχης Θεσσαλονίκης, που χορηγούσε αθρόες υποτροφίες, στην οποία συμμετείχαν πρώην Έλληνες πολίτες αποκτώντας βουλγαρική υπηκοότητα στην διάρκεια της Κατοχής.

Μετά το τέλος του πολέμου, Ο Άντον Κάλτσεφ παραδόθηκε στον Ε.Λ.Α.Σ. από παρτιζάνους Γιουγκοσλάβους, ως συνεργάτης των κατακτητών. Ο Ε.Λ.Α.Σ. στην συνέχεια μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας τον παρέδωσε με τη σειρά του στους Βρετανούς και τελικά περιήλθε στις ελληνικές Αρχές. Ο Άντον Κάλτσεφ μαζί με τον Ιταλό Λοχαγό Τζοβάνι Ραβάλι καταδικάσθηκε σε πρώτο βαθμό στην Αθήνα το 1946 σε ισόβια και κλείσθηκε στις φυλακές Κέρκυρας και δικάσθηκε σε δεύτερο βαθμό στη Θεσσαλονίκη το 1948 από το Διαρκές Στρατοδικείο για εγκλήματα πολέμου με βάση τη νομοθεσία περί δωσιλόγων (6η Συντακτική Πράξη του 1945). Κηρύχθηκε ένοχος ηθικής αυτουργίας σε ομαδικούς φόνους, συλλήψεις και εκτοπίσεις, εμπρησμούς καθώς και για την προσπάθεια εκριζώσεως του εθνικού φρονήματος και αλλοιώσεως της εθνολογικής σύνθεσης του πληθυσμού της Μακεδονίας. Καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στο Επταπύργιο Θεσσαλονίκης στις 27 Αυγούστου 1948.

Οι μάχες στην πρώτη γραμμή " Ε.Α.Μ - Ε.Λ.Α.Σ. - Maigewitter Μαγιάτικη Καταιγίδα"[επεξεργασία]

Το 1944 στον Γεώργιο Παγιάντζα, με την εγκατάστασή του στους Πύργους, όντας μέλος του Ε.Α.Μ., και με ρόλο την διαφώτιση, του ανατέθηκε η καθοδήγηση με έδρα το Ανατολικό Πτολεμαΐδας και η διοργάνωση του εφεδρικού Ε.Λ.Α.Σ. όλης της περιοχής.

Η αντιστασιακή δράση του στον Ε.Λ.Α.Σ. Βερμίου όπως και των υπόλοιπων ανταρτών και μία επίθεση εναντίον διερχόμενης γερμανικής φάλαγγας η οποία είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο τριών Γερμανών στρατιωτών, προκάλεσαν φοβερά αντίποινα εκ μέρους των κατακτητών και την ημέρα της γιορτής του Του Αγίου Γιωργίου, στις 24 Απριλίου του 1944, στους Πύργους, έλαβε χώρα το μεγαλύτερο ολοκαύτωμα[15] Ελλήνων (μετά απ' αυτό των Καλαβρύτων) από τους Γερμανούς ναζιστές και τους Έλληνες ταγματασφαλίτες συνεργάτες τους, στο οποίο δολοφονήθηκε και ο πατέρας του Μιχάλης Παγιάντζας πιεζόμενος να δώσει πληροφορίες για τον αντάρτη γιό του.

Τα γεγονότα του Απριλίου του 1944 έγιναν αργότερα θέμα δεκάδων ντοκιμαντέρ και εκπομπών.

318 άνδρες, γυναίκες και παιδιά θανατώθηκαν και κάηκαν ζωντανοί, ενώ διαπράχθηκαν και άλλες θηριωδίες από τους κατακτητές και τους Έλληνες συνεργάτες τους.

Ο συνταγματάρχης Καρλ Σύμερς (Karl Schümers), διοικητής του 7ου συντάγματος της 4ης μεραρχίας τεθωρακισμένων γρεναδιέρων της αστυνομίας των SS, ευθύνεται για το ολοκαυτώμα Πύργων Κοζάνης, στα πλαίσια της επιχείρησης των Γερμανών στην Δυτική Μακεδονία με την κωδική ονομασία “Maigewitter[20]” "Μαγιάτικη Καταιγίδα[21]". Ο συνταγματάρχης Καρλ Σύμερς (Karl Schümers) σκοτώθηκε στις 18 Αυγούστου 1944 στην Άρτα, όταν το αυτοκίνητό του πάτησε σε νάρκη.

Το Ιστορικό του Ολοκαυτώματος των Πύργων[επεξεργασία]

Στις 23 Απριλίου του 1944[22] [23]οι Γερμανοί και οι ντόπιοι φασίστες ταγματασφαλίτες συνεργάτες τους, αφάνισαν τους Πύργους Πτολεμαΐδας, σκοτώνοντας ή καίγοντας ζωντανούς περισσότερους από τριακόσιους σαράντα ανθρώπους, στην πλειονότητά τους γυναικόπαιδα, ακόμα και αβάφτιστα μωρά.

Ο Γιώργος Παγιάντζας μαζεύοντας στην αρχή 15 γυναίκες της οικογένειας και της γειτονιάς του, όπου προσπαθεί να τις σώσει ξυπόλητος, χωρίς να προλάβει να αλλάξει, φεύγοντας φορώντας μόνον το παντελόνι της πιτζάμας του και μαζί με όσους συγχωριανούς του μπορούσαν, ξεκίνησαν να κατευθύνονταν προς τις δασωμένες πλαγιές του Βερμίου για να σωθούν.

Οι Γερμανοί[24] έφτασαν στους Πύργους ερχόμενοι από το Αμύνταιο και την Πτολεμαϊδα, με επικεφαλής αξιωματικούς της Γκεστάπο, καθοδηγούμενοι από ομάδα ντόπιων φασιστών συνεργατών τους και συνοδευόμενη από άνδρες του δοσίλογου Γεώργιου Πούλου.

Η ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - ΣΟΥΜΠΕΡΙΤΕΣ & ΠΟΥΛΙΚΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΝΑΖΙ ΠΟΥ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΗΣΑΝ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ https://www.youtube.com/watch?v=S4ytOD1JqJE

Το χωριό ισοπεδώθηκε, κρανίου τόπος. Το σπίτι της οικογένειας Παγιάντζα με το δωμάτιο του Γιώργου που η βεράντα του ήταν πάνω από το ποτάμι ανατινάχθηκε και καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Γερμανούς και τα τάγματα ασφαλείας αφού το λεηλάτησαν πρώτα.

Από το ολοκαύτωμα[25] ο Γεώργιος Παγιάντζας κατάφερε να σωθεί συνοδεύοντας άμαχο πληθυσμό στα βουνά του Βερμίου.

Οι προσωπικές απώλειες τεράστιες, με την οικογένεια του διαλυμένη, πολλούς συγγενείς του δολοφονημένους, το σπίτι του ανατιναγμένο και με την χειρότερη πληγή του πατέρα του Μιχάλη Παγιάντζα , ο οποίος δολοφονήθηκε πιεζόμενος να δώσει πληροφορίες για τον αντάρτη γιό του.

Οι μάχες στην πρώτη γραμμή "Ταγματασφαλίτες"[επεξεργασία]

Μετά από 15 μέρες στα βουνά χωρίς κανένα εφόδιο με τους άμαχους διασωθέντες όπου ήταν περισσότερες γυναίκες, το Ε.Α.Μ. τους φυγάδευσε στη Νάουσα σταδιακά, ενώ ο Γεώργιος Παγιάντζας αφού συνήλθε από τις κακουχίες, έμεινε κρυμμένος στα βουνά του Βερμίου, διότι ο φασίστας ταγματασφαλίτης συνεργάτης των Γερμανών SS Γεώργιος Πούλος και οι συνεργάτες του, τον είχαν επικηρύξει μοιράζοντας φωτογραφίες του στα γύρω χωριά, για να τον συλλάβουν και να τον εκτελέσουν για την Αντιστασιακή του δράση, η οποία συνεχίστηκε στα βουνά.

Το Νοέμβριο του 1944 ο Γεώργιος Πούλος και οι άντρες τους ακολούθησαν τους Γερμανούς ναζί και πολέμησαν για λογαριασμό του Τρίτου Ράιχ. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, το 1947 ξεκίνησε η δίκη του[26] στο Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων Θεσσαλονίκης[27][28].

Ο Γεώργιος Πούλος καταδικάστηκε σε θάνατο και δις σε ισόβια. Στη συνέχεια ο δωσίλογος συνεργάτης των ναζί μεταφέρθηκε στις Φυλακές Επταπυργίου και κατόπιν στις φυλακές Καλλιθέας στην Αθήνα, από όπου στις 11 Ιουνίου1949 εκτελέστηκε στο Γουδί.

Κάθε χρόνο στους Πύργους δίνει το παρόν του στο καθιερωμένο μνημόσυνο[29][30][31] για τα θύματα του ολοκαυτώματος ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Μεταπολεμική εποχή[επεξεργασία]

Την περίοδο αυτή, ανοίγοντας τρείς (3) φορές τον τάφο του οδηγούμενος στο εκτελεστικό απόσπασμα, παραμένοντας χτισμένος 3 μέρες στον τοίχο λιθόχτιστου σπιτιού, κρύβοντας τις πλαστές ταυτότητες που είχε, γλυτώνοντας από εφόδους, έρευνες κρυμμένος σε τσουβάλια, τραυματισμένος, και κτυπημένος στο αυτί από υποκόπανους τουφεκιών, χάνοντας την ακοή του από το ένα αυτί λόγω Ασιατικής γρίπης και κακουχιών, και αφαιρώντας του τον βαθμό του Υπολοχαγού και περνώντας στρατοδικείο, συνέχισε να αγωνίζεται.

Από το 1945 μετά την συμφωνία στη Βάρκιζα, τοποθετήθηκε σαν Διευθυντής στο Δημοτικό σχολείο Νέας Ζωής (Λουδία) Θεσσαλονίκης, μέρος από το οποίο πήρε και το ψευδώνυμό του ο συνάδελφος, οικογενειακός φίλος και συναγωνιστής του συγγραφέας Μενέλαος Λουντέμης.

Το Υπουργείο Εμπορίου του απένειμε Δίπλωμα Τιμής στις 30 Νοεμβρίου 1951

Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός του απένειμε Δίπλωμα τιμής στις 25 Σεπτεμβρίου 1958

Η συγγνώμη των Γερμανών[επεξεργασία]

Το 2014 με τη συμπλήρωση εβδομήντα χρόνων από το ολοκαύτωμα των Πύργων[32], ο Ελληνογερμανικός Σύλλογος «Διάλογος» από το Μπέλμενχόρστ της Βρέμης, ζήτησε συγγνώμη[33] για τα εγκλήματα τα οποία διέπραξαν οι Γερμανοί στο χωριό. Εξαμελής αποστολή του θα εγκαινιάσει το μνημείο συγγνώμης και συμφιλίωσης, το οποίο με έξοδά του έστησε στην πλατεία του χωριού. Στο μνημείο αναγράφονται στα ελληνικά και τα γερμανικά τα εξής:

«Γεμάτοι ντροπή, εβδομήντα χρόνια μετά το ολοκαύτωμα του γερμανικού στρατού στους Πύργους Πτολεμαΐδας στις 23 Απριλίου του 1944 θρηνούμε τα θύματα. Εκφράζουμε σεβασμό στην Αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής. Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και τον πόλεμο είναι κοινή μας αποστολή. Ελληνογερμανικός Σύλλογος «ΔΙΑΛΟΓΟΣ» από το Μπέλμενχόρστ της Γερμανίας 23 Απριλίου 1944».

Πολιτικές διώξεις[επεξεργασία]

Το 1964 συνταξιοδοτήθηκε από τον Λουδία Θεσσαλονίκης, όπου καθ΄όλη την παραμονή του εκεί, δεχόταν πιέσεις από την Αστυνομική Ασφάλεια Θεσσαλονίκης και Σίνδου για να υπογράψει δήλωση μετάνοιας[34].

Από την ταινία του Παντελή Βούλγαρη , "Χάππυ νταίη". https://www.youtube.com/watch?v=pW9j9OY2rwQ

Αρνούμενος να υπογράψει, δήλωνε στα όργανα του μεταδεκεμβριανού κράτους ότι έκανε το καθήκον του προς την πατρίδα υπηρετώντας το Ε.Α.Μ. σαν καθοδηγητής και σε όλα τα μέτωπα του πολέμου στην πρώτη γραμμή.

Διώξεις και Δίκες σαν Κομμουνιστής[επεξεργασία]

Διώξεις "Στρατοδικείο - κατηγορίες[επεξεργασία]

Λόγω της αντιστασιακής του δράσης το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας παρέπεμψε τον Γεώργιο Παγιάντζα σε Στρατοδικείο, με τις κατηγορίες :

1."Ως έφεδρος Αξιωματικός επιλήσμων γενόμενος των υποχρεώσεών του ως Αξ/κού, προσεχώρησεν εις τας αναρχικάς οργανώσεις Ε.Α.Μ. - Ε.Λ.Α.Σ., ησπάσθη τας αρχάς του Κ.Κ.Ε. και ειργάσθη προς επικράτησιν του Κομμουνισμού"

2."Ότι επροπαγάνδιζε τας κομμουνιστικάς ιδέας και παρότρυνε τους ομοχωρίους του να καταταγούν εις τον Ε.Λ.Α.Σ."

Διώξεις "Πρωτοβάθμιο Ανακριτικό Συμβούλιο[επεξεργασία]

Παρέπεμψε με την υπ' αριθμ Α.Π. 502 908/4-12-1947 Δ.Υ.Σ. τον Γεώργιο Παγιάντζα στο Πρωτοβάθμιο Ανακριτικό Συμβούλιο. Το οποίο και με ψήφους 4 υπέρ 1 κατά τον αθώωσε κρίνοντας την όλη αγωνιστική του δράση υπέρ της πατρίδας.

Ο τότε Υπουργός Δημόσιας Τάξεως Σπύρος Θεοτόκης, προσβάλλοντας την απόφαση του Πρωτοβαθμίου Συμβουλίου που αθώωσε τον Γεώργιο Παγιάντζα, τον παρέπεμψε στο Δευτεροβάθμιο Ανακριτικό Συμβούλιο κρίνοντας την πρωτοβάθμια αθωωτική απόφαση "πεπλανημένη" με την υπ αριθμ Φ.Α.Π. 154401/8/ΔΙ/18/16-2-1948 Δ.Υ.Σ.

Διώξεις "Δευτεροβάθμιο Ανακριτικό Συμβούλιο[επεξεργασία]

Στο Δευτεροβάθμιο Ανακριτικό Συμβούλιο προέδρευε ο Αντιστράτηγος και παλίοτερα (1928 τότε Ταγματάρχης) διοικητής του και συμπολεμιστής του στο μέτωπο, (1940 τότε Συνταγματάρχης) και στη συνέχεια αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ) Θρασύβουλος Τσακαλώτος, ο οποίος και του ζήτησε να καταθέσει σαν μάρτυρας υπεράσπισής του, ο τότε Νομάρχης Εδέσσης και μετέπειτα Υπουργός Εθνικής Άμυνας Γεώργιος Θεμελής, ο οποίος κατέθεσε και εξιστόρησε το ιστορικό και τους αγώνες του Γεώργιου Παγιάντζα στο Αλβανικό μέτωπο, στον ρόλο του σαν καθοδηγητή του Ε.Α.Μ., στις διώξεις του από τα Τάγματα Ασφαλείας και τους Έλληνες συνεργάτες των SS, στις διώξεις του από το Τάγμα του δοσίλογου προδότη Γεώργιου Πούλου, στις διώξεις του από τον συνταγματάρχη των SS Καρλ Σύμερς, στις διώξεις του από τους Βούλγαρους φασίστες πράκτορες Αντων Κάλτσεφ και Ντμιτσεφ και στη δράση του για την συγκράτηση του πληθυσμού και την αποτροπή της Βουλγαροποίησης του μέσω της Οχράνα και την δράση του σαν δάσκαλος, για την πατρίδα του.

Το Δευτεροβάθμιο Ανακριτικό συμβούλιο, αθώωσε τον Γεώργιο Παγιάντζα αναγνωρίζοντας τους αγώνες και τις θυσίες του για την πατρίδα, αποκαθιστώντας και τον στρατιωτικό βαθμό του.


Τιμητικές διακρίσεις[επεξεργασία]

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δίπλωμα, γέρας και μετάλλιο.[επεξεργασία]

Υπουργείο Εθνικής Παιδείας δίπλωμα, γέρας και μετάλλιο.[επεξεργασία]

Διεθνής Έκθεση θεσσαλονίκης Χρυσά βραβεία, διπλώματα και μετάλλια.[επεξεργασία]

  • Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης στις 15 Δεκεμβρίου 1932 για την ανάπτυξη σπόρων φασολιών με τους μαθητές του, του απένειμε το Χρυσό βραβείο με δίπλωμα και μετάλλιο.
  • Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης στις 15 Δεκεμβρίου 1932 για την ανάπτυξη σπόρων φακής και ρεβιθιών με τους μαθητές του, του απένειμε το Χρυσό βραβείο με δίπλωμα και μετάλλιο

Υπουργείο Εμπορίου Δίπλωμα Τιμής.[επεξεργασία]

  • Το Υπουργείο Εμπορίου στις 30 Νοεμβρίου 1951 του απένειμε Δίπλωμα Τιμής.

Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός Δίπλωμα Τιμής.[επεξεργασία]

Ελληνική Δημοκρατία Αναγνώριση μέλος των Εθνικών Οργανώσεων Εσωτερικού Ε.Α.Μ.[επεξεργασία]

  • Η Ελληνική Δημοκρατία στις 20 Μαΐου 1986, με αριθμ. πρωτ. 18262, βάση των Α.Ν.971/1949 και του Ν.1285/1982, τον αναγνώρισε με το αριθμ. 108/26-9-1985 πρακτικό της επιτροπής κρίσεως σαν μέλος των Εθνικών Οργανώσεων Εσωτερικού Ε.Α.Μ.

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Αναγνώριση Εθνικής Αντίστασης.[επεξεργασία]

  • Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας τον ενέγραψε με αυξ αριθμ. 44 στους τελικούς πίνακες Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης, που κυρώθηκαν με την Φ. 670/3104/569811/19-12-1985 απόφαση.

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δίπλωμα και μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης 1941-1945.[επεξεργασία]

  • Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας με την απόφαση Φ 447/157/477261/Σ1868/13-4-1989 "για την συμμετοχή του στην Αντίσταση του Ελληνικού Λαού εναντίον των στρατευμάτων κατοχής", του απένειμε Μετάλλιο και Δίπλωμα Εθνικής Αντίστασης 1941-1945 [35]

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δίπλωμα, αναμνηστικό μετάλλιο 1940-1941.[επεξεργασία]

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Πολεμικός Σταυρός.[επεξεργασία]

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Αριστείο Ανδρείας.[επεξεργασία]


Παραπομπές[επεξεργασία]


This article "Γεώργιος Παγιάντζας" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Γεώργιος Παγιάντζας. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

  1. ↑ Peter Katsambis (2014-07-30), Μνημείο Καπεταν Αγρας, Καρύδια Πέλλας, https://www.youtube.com/watch?v=Gm0NQm5OAt0, ανακτήθηκε στις 2017-08-13 
  2. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  3. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  4. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  5. ↑ «Κατάληψη της Κορυφογραμμής Τρεμπεσίνας (29 – 31 Ιαν 1941)». Θεματα Στρατιωτικης Ιστοριας. 2014-09-14. https://stratistoria.wordpress.com/9-ww2/valkania-ellinoitalikos-polemos/1941-trebesina/. Ανακτήθηκε στις 2017-08-13. 
  6. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  7. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  8. ↑ «Κατάληψη της Κορυφογραμμής Τρεμπεσίνας (29 – 31 Ιαν 1941)». Θεματα Στρατιωτικης Ιστοριας. 2014-09-14. https://stratistoria.wordpress.com/9-ww2/valkania-ellinoitalikos-polemos/1941-trebesina/. Ανακτήθηκε στις 2017-08-13. 
  9. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".[νεκρός σύνδεσμος]
  10. ↑ «Κατάληψη της Κορυφογραμμής Τρεμπεσίνας (29 – 31 Ιαν 1941)». Θεματα Στρατιωτικης Ιστοριας. 2014-09-14. https://stratistoria.wordpress.com/9-ww2/valkania-ellinoitalikos-polemos/1941-trebesina/. Ανακτήθηκε στις 2017-08-13. 
  11. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  12. ↑ spiroslouis1 (2014-10-30), Μηχανή του Χρόνου ~ 28η Οκτωβρίου - Μεραρχία Εντελβάις, https://www.youtube.com/watch?v=38ItDel81fU, ανακτήθηκε στις 2017-08-13 
  13. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  14. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  15. ↑ Giorgos Rotz. (2013-09-02), Πύργοι Κοζάνης (Κατράνιτσα) 1944 - Oλοκαύτωμα, https://www.youtube.com/watch?v=ZJXS09QDLmA&t=5s&index=4&list=PLOe0mWg-OsLFaZucJ1GDO1bX3ZB0YLOzY, ανακτήθηκε στις 2017-08-13 
  16. ↑ Giorgos Rotz. (2013-09-02), Πύργοι Κοζάνης (Κατράνιτσα) 1944 - Oλοκαύτωμα, https://www.youtube.com/watch?v=ZJXS09QDLmA&t=5s&index=4&list=PLOe0mWg-OsLFaZucJ1GDO1bX3ZB0YLOzY, ανακτήθηκε στις 2017-08-13 
  17. ↑ mavridiskonstantinos (2017-01-10), ΚΑΤΡΑΝΙΤΣΑ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΕΡΤ, https://www.youtube.com/watch?v=AFak6i_czp8&index=6&list=PLOe0mWg-OsLFaZucJ1GDO1bX3ZB0YLOzY, ανακτήθηκε στις 2017-08-13 
  18. ↑ Τα πάντα με Υπότιτλους (2017-06-22), OTE tv Παράδοξη Πατρίδα, https://www.youtube.com/watch?v=KlTTuKAARTc, ανακτήθηκε στις 2017-08-13 
  19. ↑ Αληθινά Σενάρια (2015-05-06), 71 χρόνια από το Ολοκαύτωμα στους Πύργους Εορδαίας, https://www.youtube.com/watch?v=ZXevvXklCuQ&t=190s&index=1&list=PLOe0mWg-OsLFaZucJ1GDO1bX3ZB0YLOzY, ανακτήθηκε στις 2017-08-13 
  20. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  21. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  22. ↑ «23 Απριλίου του 1944: Το Ολοκαύτωμα των Πύργων Εορδαίας - Ερανιστής». Ερανιστής. 2017-04-22. http://eranistis.net/wordpress/2017/04/22/23921/. Ανακτήθηκε στις 2017-08-13. 
  23. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  24. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  25. ↑ «Το Ολοκαύτωμα των Πύργων Πτολεμαΐδας | Δρόμος της Αριστεράς». Δρόμος της Αριστεράς. 2015-05-05. https://www.e-dromos.gr/to-olokautoma-twn-pyrgwn-ptolemaidas/. Ανακτήθηκε στις 2017-08-13. 
  26. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  27. ↑ «ΙΔΟΥ τα ΟΝΟΜΑΤΑ- ΕΛΛΗΝΕΣ (;;;) ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ και ΦΙΛΟΝΑΖΙΣΤΕΣ- ΔΕΙΤΕ τη ΛΙΣΤΑ των ΑΤΟΜΩΝ και των ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ». Makeleio.gr. http://www.makeleio.gr/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B1-%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%83-%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1/. Ανακτήθηκε στις 2017-08-14. 
  28. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  29. ↑ mavridiskonstantinos (2015-05-03), ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΠΥΡΓΩΝ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΤΩΝ 318 ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΝΑΖΙ, https://www.youtube.com/watch?v=zjbHQmPovWk, ανακτήθηκε στις 2017-08-14 
  30. ↑ mavridiskonstantinos (2016-05-22), ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ 2016 ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΣΤΟΥΣ ΠΥΡΓΟΥΣ ΕΟΡΔΑΙΑΣ, https://www.youtube.com/watch?v=8m2sgEOWfX4&t=627s, ανακτήθηκε στις 2017-08-14 
  31. ↑ kozanitv (2015-05-04), Η συγκινητική ομιλία του Ε. Ταξίδη για το ολοκαύτωμα των Πύργων, https://www.youtube.com/watch?v=4lAPnxv0af8, ανακτήθηκε στις 2017-08-14 
  32. ↑ «Το Ολοκαύτωμα των Πύργων Πτολεμαΐδας | Δρόμος της Αριστεράς». Δρόμος της Αριστεράς. 2015-05-05. https://www.e-dromos.gr/to-olokautoma-twn-pyrgwn-ptolemaidas/. Ανακτήθηκε στις 2017-08-13. 
  33. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  34. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
  35. ↑ «ΤΜΗΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-13. https://web.archive.org/web/20170813130452/http://www.depatha.mil.gr/index.php/119/130.html. Ανακτήθηκε στις 2017-08-13. 
  36. ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
👍🏻 Facebook Facebook Page

🐤 Twitter Follow us on Twitter !


Read or create/edit this page in another language[επεξεργασία]

Ανακτήθηκε από «https://el.everybodywiki.com/index.php?title=Γεώργιος_Παγιάντζας&oldid=2199»
License CC BY-SA 3.0
Powered by MediaWiki
Powered by Semantic MediaWiki