Αν σκοπεύετε να επεξεργαστείτε το λήμμα, παρακαλούμε να το κάνετε δημιουργώντας μια προσωρινή σελίδα.
Σημείωση: Η επεξεργασία και τροποποίηση του αρχικού κειμένου δεν αρκεί για την αποφυγή παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων αλλά είναι προτιμότερο να γραφτεί το λήμμα από την αρχή. Στην περίπτωση επιβεβαίωσης ότι παραβιάζονται πνευματικά δικαιώματα θα διαγραφεί κάθε κείμενο που βασίστηκε στο αρχικό, όσο και αν έχει τροποποιηθεί.
Μην προσπαθήσετε να προσθέσετε ξανά το ίδιο κείμενο σε επόμενες εκδόσεις του λήμματος γιατί θα αφαιρεθεί αμέσως.
Αν επιθυμείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα με αυτό τον τίτλο πριν την διευθέτηση του ζητήματος σχετικά με το καθεστώς των πνευματικών δικαιωμάτων, γράψτε ένα νέο λήμμα (χωρίς χρήση του προβληματικού κειμένου) στην προσωρινή σελίδα και ενημερώστε σχετικά στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.
Εφόσον δεν υπάρχει άδεια χρήσης του κειμένου, το παρόν λήμμα θα διαγραφεί το αργότερο δέκα ημέρες μετά την τοποθέτηση αυτής της σήμανσης. Αν κάποιος χρήστης έχει γράψει ένα νέο λήμμα, τότε αυτό θα μεταφερθεί στην παρούσα σελίδα.
Ο Γεωργάκης Μουρδουκούτας μαζί με άλλους, έλαβε μέρος στο Ρεσάλτο στο Κάστρο της Κορώνης,[1] με σκοπό να το καταλάβουν από τους Τούρκους. Αποφασίζουν στις 13 Φεβρουαρίου 1824,[2] Τετάρτη της Τυροφάγου (με το παλαιό ημερολόγιο), να καταλάβουν το κάστρο[3] με έφοδο, με ανεμόσκαλες, σκάλες, σκοινιά, γάντζους και άλλα πολεμικά εργαλεία, τέχνη που γνώριζαν οι ντόπιοι άριστα και ήταν περιζήτητοι σε όλη τη Μεσόγειο.
Σημείο ανάβασης, είναι ο τόπος «Ρεσάλτο»[4] πάνω από την Παναγία Ελεήστρια[5][6] και η πόρτα που βρίσκεται το οικόσημο των Βενετών και το σημείο που κατακρεούργησαν στις 25-03-1821 τον επίσκοπο Κορώνης Γρηγόριο Μπίστη, τον εθνομάρτυρα από την Άνδρο. Οι τούρκικες φρουρές του κάστρου,[7] έχουν χαλαρώσει λόγω του Ραμαζανιού. Φυσάει από το πέλαγος Ν.Α. άνεμος (σορόκος- λεβάντες) και βοηθάει στο εγχείρημα.
Στην παραλία Ζάγκα Κορώνης, οι 48 Κορωναίοι που επελέγησαν για την έφοδο, μεταλαμβάνουν των Αχράντων Μυστηρίων, αλληλοφιλιούνται και ετοιμάζονται, για την επιχείρηση. Γυναίκες και συγγενείς κλαίνε, καταριούνται, ξέρουν πως οδηγούνται στον θάνατο για την πατρίδα. Οι Τούρκοι στο κάστρο είναι 3000 περίπου. Η ώρα είναι 10 μ.μ., και έχει νύχτα χωρίς φεγγάρι. Οι επίλεκτοι και ατρόμητοι πολεμιστές της Επαρχίας Κορώνης, τοποθετούν τις σκάλες στους προμαχώνες, ανεβαίνουν με σκοινιά και ανοίγουν την μικρή πόρτα που υπάρχει στα Ν.Δ. του κάστρου. Πρώτος ανεβαίνει το παλικάρι ο Φώτος, που θέλει να πάρει εκδίκηση για την αδελφή του, που έχει αρπάξει για το χαρέμι του ο Μπέης της Κορώνης. Σφάζει τον Τούρκο σκοπό, έναν, δύο, τρεις και κάνει σινιάλο για γενικό ανέβασμα. Μπαίνουν μέσα στο κάστρο και οι άλλοι 47 πολεμιστές.
Ο Κωνσταντίνος Μάντης, παλικάρι της Επαρχίας, που ανέβηκε στο κάστρο,[8] έτρεξε να ανοίξει την μεγάλη πόρτα του κάστρου, στο βορρά, για να μπουν σε βοήθεια οι Κορωναίοι επαρχιώτες πολεμιστές. Η πόρτα δεν άνοιξε και επιστρέφοντας προς την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, συνάντησε Τούρκο και τον πυροβόλησε. Αυτό κατέστρεψε την όλη επιχείρηση. Οι Τούρκοι ξυπνούν, αρπάζουν τα όπλα με λύσσα και καταδιώκουν τους μαχητές. Είναι χιλιάδες και οι αναβάτες μόνο 48. Πολλοί γκρεμίστηκαν από τις επάλξεις για να γλιτώσουν, έστω και ακρωτηριασθέντες και άλλοι τραυματίστηκαν ελαφρά. Γλίτωσαν τριάντα ένας μαχητές, ανάμεσα τους ο παπά - Αθανάσιος Σαρέλλας,ο Άγγελος Τσακωνάκης, ο Χρήστος Βαρβουτσής, ο Γιάννης Σπινάκης, ο Δημήτριος Κλάππας κ.ά.
Δεκαεφτά (17) παλικάρια πρόλαβαν και ταμπουρώθηκαν, σε ένα σπιτάκι πλησίον του Ναού της Αγίας Σοφίας, αμυνόμενοι λυσσωδώς μέχρι εξαντλήσεως των πολεμοφοδίων τους, απορρίπτοντας τις προτάσεις των Τούρκων για παράδοση. Την τρίτη μέρα οι Τούρκοι, έριξαν στο σπίτι πίσσα και λάδι και τους έκαψαν, ζωντανούς. Το ολοκαύτωμα τους, είναι ανάλογο των Θερμοπυλών. Ποτέ άλλοτε οι επαρχιώτες δεν κατήγαγαν τέτοιο περήφανο θρίαμβο.
Ο Γεώργιος Μουρδουκούτας, θα βρεί τραγικό θάνατο μαζί με πολλούς άλλους και όλο το εγχείρημα θα αποτύχει. Η λαϊκή μούσα της περιοχής, τραγουδά ακόμα σε διάφορες παραλλαγές, σαν μοιρολόι, αλλά και σαν καύχημα τα κατορθώματα των αγωνιστών του Ρεσάλτο. Η Κορωναία ποιήτρια, λαογράφος, ζωγράφος, και γενικά μελετήτρια της περιοχής, κατέγραψε τα εξής: «Θέλετε να ακούσετε τα κλάματα, βάγια και μοιρολόγια, περάστε από του Σαρατσά και αγνάντια στο Τζαΐζι. Να δείτε τις Μαντέισσες και τις Μουρδουκουτέισσες, πως θλίβονται και βάγιονται και μαγουλοτραβιούνται. Σκοτώσανε τον Κωνσταντή μαζί με το Γιωργάκη, τους κατάσφαξαν και τους δύο στο κάστρο της Κορώνης. Πήγαν να κάψουν την Τουρκιά και κάηκαν μαζί τους». Για κατανόηση του τραγουδιού: α) Κωνσταντής είναι ο Κωνσταντίνος Μάντης, το παλικάρι που πήγε να ανοίξει και ντουφέκισε τον Τούρκο. Ο Γιωργάκης είναι ο Γεώργιος Μουρδουκούτας, που κάηκε ζωντανός με πίσσα από τους Τούρκους. β) Σαρατσά είναι σήμερα η Χρυσοκελλαριά, κατά των Μεσαίωνα έδρα της καθολικής επισκοπής των Βενετών. γ) Τζαΐζι είναι σήμερα η Υάμεια, ακουστή για τα λιβάδια της και το γρασίδι της στην ελληνική επανάσταση.