Βασίλειος Γουναρόπουλος
Ο Βασίλειος Γουναρόπουλος ήταν ο πρωτότοκος γιος του Νικολάου Γουναρόπουλου και της Δόμνης. Γεννήθηκε το 1867 στην Σωζόπολη της Ανατολικής Ρωμυλίας και γενικά, ακολούθησε τα ίχνη του πατέρα του. Έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στη Βάρνα.
Στη Βάρνα ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές. Ήταν παιδί θαύμα! Από τα 18 του χρόνια διετέλεσε αρχιμουσικός και διευθυντής της ορχήστρας και της χορωδίας του Φιλαρμονικού Ομίλου και της Φιλαρμονικής Ένωσης της Βάρνας, δίνοντας πολυάριθμες συναυλίες με ευρύ ρεπερτόριο από έργα Ελλήνων και ξένων συνθετών, καθώς και εναρμονίσεις δημοτικών τραγουδιών. Επίσης, συνεργάσθηκε ως μουσικοδιδάσκαλος με το ελληνογαλλικό μουσικό σχολείο των αδελφών Μπρέντα.
Διέπρεψε ως δημοσιογράφος, αρχικά στην εφημερίδα «Οδησσός» και στη συνέχεια στην «Εύξεινο».
- Η "Οδησσός" σαν εφημερίδα, εκδιδόταν κάθε Σάββατο. Διευθυντής και εκδότης ήταν ο Α. Αθανασιάδης και Συντάκτης Β.Ν. Γουναρόπουλος. Έτος Α΄, αρ. 18, Βάρνα 11/5/1891. Μετά το φύλλο της 4/9/1891 η εφημερίδα τυπωνόταν στο ιδιόκτητο τυπογραφείο της – το «Διεθνές τυπογραφείον Οδησσού» και μετά τις 10 Αυγούστου 1891 ο Χαράλαμπος Α. Λαμπρίδης αντικατέστησε τον Αθανασιάδη, αλλά ο Β.Ν. Γουναρόπουλος συνέχισε ως υπεύθυνος συντάκτης.
- Η "Εύξεινος", σαν εφημερίδα ήταν: πολιτική, φιλολογική και εμπορική εκδιδομένη άπαξ της εβδομάδος. Διευθυντής ήταν ο Α. Αθανασιάδης και υπεύθυνος Συντάκτης και Εκδότης Β.Ν. Γουναρόπουλος. Έτος Α', αρ. 1, Βάρνα 30/3/1894. Η εφημερίδα Εύξεινος ερχόταν συχνά σε αντιπαράθεση με την Οδησσό. Ο διευθυντής του Ευξείνου Α. Αθανασιάδης και ο συντάκτης / εκδότης Β.Ν. Γουναρόπουλος προηγουμένως συνεργαζόταν στην εφημερίδα Οδησσός. Ο Β.Ν. Γουναρόπουλος, πολλές φορές υπέστη διώξεις, ακόμη και με δικαστήρια από τους Βουλγάρους για τα γραφόμενά του υπέρ των ελληνικών συμφερόντων. Διέκοψε τη συνεργασία του με την εφημερίδα τον Απρίλιο του 1894 και σε ηλικία 27 ετών, διότι μετέβει στην Αθήνα για να ολοκληρώσει τις μουσικές του σπουδές. Στο Ωδείο Αθηνών γράφτηκε στις 7 Νοεμβρίου του 1894 φέροντας τον αύξ. Αριθμό 324.
Διέπρεψε και ως μουσικός. Υπήρξε Διευθυντής του Φιλαρμονικού Ομίλου της Βάρνας. Έχουν σωθεί τουλάχιστον 3 ολόκληρα μουσικά έργα του: α) Μουσικόν Πρωτόλειον, έκδοση 1893 με 12 παρτιτούρες β) Τη Ελληνική Νεότητι. Στο μνημείον του Φαλήρου, έργο για τραγούδι και πιάνο σε ποίηση Αχιλλέα Παράσχου, Βάρνα 1901. Το έργο «Μνημείο Φαλήρου» του Β.Ν. Γουναρόπουλου είναι αφιερωμένο στο Στρατηλάτη Καραϊσκάκη. Στο Μνημείο αυτό στις 20 Απριλίου του 1835, με τιμές και μέσα σε λάρνακα μεταφέρθηκαν τα οστά του και τοποθετήθηκε εντός του Μνημείου από τους ίδιους τους συναγωνιστές του. Στη τελετή παρίστατο και ο Βασιλιάς Όθωνας ο οποίος αφού αφαίρεσε από το στήθος του τον Μεγαλόσταυρο του Σωτήρος απέθεσε πάνω στα οστά του λέγοντας: «Αθάνατε Καραϊσκάκη! Επειδή ζωντανό δεν σε πρόλαβα για να σε βραβεύσω για τα ανδραγαθήματά σου, σε βραβεύω μετά θάνατο παραδίδοντας τον Μέγα Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος στον υιό σου»και γ) Εκκλησιαστικά Άσματα: το Πρώτον Εωθινόν, το «Κύριε η εν πολλαίς Αμαρτίαις» και εν «Αξιόν Εστί», Βάρνα 1906, αφιερωμένα, « ΤΗ ΣΕΠΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΜΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΔΟΜΝΗΣ », όπως γράφει στη παρτιτούρα του. Τα τρία αυτά έργα, τυπώθηκαν στη Βάρνα στο σύστημα της ευρωπαϊκής μουσικής, σώζονται δε μέχρι σήμερα ως ιδιωτικά αρχεία και εις χείρας της δισέγγονης του, Φωτεινής Δημ. Ψαθά.
- Ως μουσικός με σπουδές στη Βυζαντινή μουσική, διετέλεσε και ιεροψάλτης του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Αθανασίου της Βάρνας (τον επιλεγόμενο: Χρυσή Εκκλησία),
- Ο Β.Ν. Γουναρόπουλος ακόμη, εργάσθηκε για τριάντα χρόνια υπέρ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της Κοινότητας και της ακμαίας διατήρησης του εθνικού φρονήματος μέσω της διοργάνωσης μουσικών συναυλιών, χορευτικών εσπερίδων και θεατρικών παραστάσεων.
- Η μεγάλη οικονομική ανάπτυξη της Βάρνας κατά το 19ο αιώνα οδήγησε στην ίδρυση δύο τραπεζών από Έλληνες κεφαλαιούχους. Ιδρυτής της «Εμπορικής Πιστωτικής Εταιρίας Βάρνης», (1888) υπήρξε ο Βασίλειος Ν. Γουναρόπουλος και Διευθυντής από το 1901 ο αδελφός του Φώτιος Ν. Γουναρόπουλος. Η Εμπορική Πιστωτική Εταιρίας Βάρνης για 20 χρόνια (μέχρι το 1908) συνετέλεσε στην υποστήριξη του ελληνικού εμπορίου και στην ανάπτυξη του αποταμιευτικού πνεύματος της ομογένειας της Βάρνας.
Ο Β.Ν. Γουναρόπουλος σε ηλικία 33 ετών παντρεύτηκε την Κουτσοπούλου Βενετία του Δημητρίου.
Η Βενετία, γεννήθηκε το 1872 στη Βάρνα της Ανατολικής Ρωμυλίας και σπούδασε δασκάλα. Τελειώνοντας τις σπουδές της δίδαξε ως διδασκάλισσα «εν τω Σουλεινίω Παρθεναγωγείω Βάρνης», από το 1888 μέχρι το 1902. Τον Οκτώβριο του 1902 το ζεύγος Βενετία και Βασίλειος απέκτησαν το πρώτο τους παιδί, την Αλκμήνη, το 1907 το δεύτερο, την Δομνίκη (Δόμνα) και το 1910 το τρίτο, την Ματθίλδη (Μάτω).
Ο Β.Ν. Γουναρόπουλος με την οικογένεια του, έφυγε από την Βάρνα το 1914. Έχοντας ανά χείρας δύο συστατικές επιστολές, υπογεγραμμένες και συνταγμένες από τον Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο (οι επιστολές σώζονται μέχρι σήμερα ως ιδιωτικά αρχεία και εις χείρας της δισέγγονης του, Φωτεινής Δημ. Ψαθά).
Εγκαταλήποντας την Βάρνα μόνο με τα ρούχα που φορούσαν, μετέβησαν στην Ελλάδα το 1914 και συγκεκριμένα στην Αθήνα όπου παρέμειναν ένα έτος. Ο Β.Ν. Γουναρόπουλος αυτό το διάστημα ήταν άνεργος και συντηρούσε την οικογένεια του με συνδρομές των συμπολιτών του.
Χρησιμοποιώντας την επιστολή που αναφερόταν μόνο στην ιδιότητα του Ιεροψάλτη, διορίσθηκε δεξιός Ιεροψάλτης (τέλη του 1915) στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Άμφισσα, με αμοιβή 120 δραχμές, ως μηνιαίο μισθό (η επιστολή του διορισμού του σώζεται μέχρι σήμερα ως ιδιωτικό αρχείό και εις χείρας της δισέγγονης του, Φωτεινής Δημ. Ψαθά).
Ο Γουναρόπουλος απεβίωσε την Παρασκευή 30 Μαρτίου 1918 στο θεραπευτήριο Σωτηρία, στην Αθήνα όπου και είχε μεταφερθεί. Αιτία θανάτου, η καταδίωξη και η άγρα κακοποίηση που υπέστη από τινά φανατικό βενιζελικό (το έτος 1917), κατά την περίοδο των Νοεμβριανών, που κατέληξε σε πνευμονία ( η ληξιαρχική πράξη του θανάτου του σώζεται μέχρι σήμερα ως ιδιωτικό αρχείό και εις χείρας της δισέγγονης του, Φωτεινής Δημ. Ψαθά).
[1]Στο βιβλίο "Μουσουργοί της Θράκης" που εκδόθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 2014, από την Περιφέρεια Ανατολικής Θράκης, γίνεται μνεία για τον Β.Ν.Γουναρόπουλο στη σελίδα 152 και υπάρχει ενσωματωμένο CD με μουσική του, με τίτλο: "Στο Μνημείον του Φαλήρου", ποίηση Αχιλέα Παράρχου. Παρτιτούρα Οp III Varna 1901. Και για τον πατέρα του Νικόλαο Γουναρόπουλο που επίσης ήταν Μουσικός - Λόγιος & Ευπατρίδης στη σελέδα 60 του ιδίου βιβλίου.
Επίσης αναφέρεται ότι ο ζωγράφος Γεώργιος Γουναρόπουλος ήταν ανεψιός του Βασιλείου Γουναρόπουλου.
This article "Βασίλειος Γουναρόπουλος" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Βασίλειος Γουναρόπουλος. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
- ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
