Έλλη Συναδινού
Script error: No such module "Infobox".
Η Έλλη Συναδινού (Αθήνα, 5 Φεβρουαρίου 1928 – Αθήνα, 21 Ιουλίου 2012) ήταν Ελληνίδα ποιήτρια, θεατρική συγγραφέας και μεταφράστρια, κόρη του λογοτέχνη Θεόδωρου Συναδινού[1][2][3].
Βιογραφία[επεξεργασία]
Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος (Deree) και πρωτοεμφανίστηκε στα Γράμματα υπό το ψευδώνυμο Έλλη Αμιρά[4]. Το 1957 εξέδωσε με το κανονικό της όνομα την ποιητική συλλογή Εξομολόγηση. Ακολούθησαν άλλες επτά ποιητικές συλλογές.
Ασχολήθηκε με την εκπαιδευτική τηλεόραση της ΕΡΤ, για την οποία έγραψε τα παιδικά θεατρικά έργα Το παραμύθι της ζωής (προβολή 1977) και Η πόλη με τις διαφημίσεις (προβολή 1978)[5]. Επίσης έγραψε τα θεατρικά έργα Επιδαύρια, Το πάρτυ, Η νύχτα, και Η μεγάλη παρέλαση (1987).
Επιμελήθηκε λήμματα για βιβλία της Εκδοτικής Αθηνών και συνεργάστηκε με διάφορα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά (Πλανόδιον, Κουκούτσι, Πάροδος, κ.ά.). Κατά την περίοδο 2006-2011, παρουσίασε σε ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά μεταφράσεις ποιημάτων των Βρετανών Ουίλιαμ Μπλέικ, Τζον Κητς, Ρόμπερτ Γκρέιβς, Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, Γουόλτερ Σκοτ, Λη Χαντ και Ρόμπερτ Χέρικ. Τέλος, μετέφρασε 91 ποιήματα της Αμερικανίδας Έμιλι Ντίκινσον που κυκλοφόρησαν σε τόμο το 2006.
Η Έλλη Συναδινού πέθανε στην Αθήνα στις 21 Ιουλίου 2012. Ο γιος της Ιάσων Χατζημιχαήλ (γεν. 1958), τέκνο του γάμου της με τον Γιώργο Χατζημιχαήλ, κατέχει και διαχειρίζεται το αρχείο με την δημοσιευμένη και αδημοσίευτη δουλειά της ποιήτριας.
Υποδοχή του έργου της[επεξεργασία]
Στις πρώτες κριτικές του έργου της Συναδινού, ο Νικηφόρος Βρεττάκος επισήμανε μιαν «ασυνήθιστη οξύτητα εσωτερικής πάλης»[6], ενώ ο Ανδρέας Καραντώνης κατέταξε την ποιήτρια στους «καβαφικούς»[7].
Γενικότερα, το ποιητικό έργο της Συναδινού θεωρείται πως κινείται ανάμεσα στον υπερρεαλισμό και στον υπαρξισμό[8]. Μάλιστα, σε κριτική για τη συλλογή της Ψυχήλατον, αναφέρεται πως «η ψυχηλασία της Συναδινού συμπορεύεται με την λεξηλασία του εκφραστικού παρορμήματος και αποκαλύπτει στον αναγνώστη εκείνα που την ίδια στιγμή παραμένουν κρυμμένα»[8]. Μια άλλη κριτική για την ίδια συλλογή, επισημαίνει πως «η ποίηση αυτή (εν. της Συναδινού) κατορθώνει να βρει τις πηγές εκείνες που ο κοινός νους και η επιστήμη δεν δύνανται ακόμη: τις πηγές της γνώσης της ψυχής»[9].
Η μετάφραση ποιημάτων της Ντίκινσον επαινέθηκε για την απόδοση του ρυθμού και της μυστικότητας των πρωτότυπων[10]. Για τα χαϊκού που δημοσίευσε το 2008 στην συλλογή Πολύπτυχον, γράφτηκε ότι εστιάζουν «στην αμεριμνησία του παιδιού-Χρόνου» και ότι «δίνουν εκτός από έμπνευση και μια καλή αφορμή για συζήτηση» για την συγκεκριμένη ποιητική τεχνική πέρα από την ιαπωνική λογοτεχνική παράδοση[11].
Μετά τον θάνατο της ποιήτριας, αφιερώματα στο έργο της δημοσιεύθηκαν στα περιοδικά Σίσυφος[12], Εμβόλιμον[13] και Δευκαλίων ο Θεσσαλός[14].
Εργογραφία[επεξεργασία]
Η Έλλη Συναδινού δημοσίευσε τα ακόλουθα έργα:
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Script error: No such module "citation/CS1". [Θεατρικά έργα.]
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Script error: No such module "citation/CS1".
Ιδιαίτερη έκδοση αποτελεί η επιλογή και μετάφραση 91 ποιημάτων της Έμιλι Ντίκινσον:
- Script error: No such module "citation/CS1". [Με πρόλογο της μεταφράστριας.]
Σημειώσεις[επεξεργασία]
- ↑ Χατζηφώτης (1968).
- ↑ Κωσταλένος (1977).
- ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
- ↑ Αμιρά (1952).
- ↑ Script error: No such module "citation/CS1".
- ↑ Βρεττάκος (1958).
- ↑ Καραντώνης (1963).
- ↑ 8,0 8,1 Χωρεάνθης (1992).
- ↑ Παυλάκου (1992).
- ↑ Σπυροπούλου (2007).
- ↑ Θεριανός (2010).
- ↑ Συναδινού, Έλλη (Δεκέμβριος 2012). «Εις μνήμην Έλλης Συναδινού: Ανέκδοτα ποιήματά της». Σίσυφος (Αθήνα) (4): 151.
- ↑ Συναδινού, Έλλη (φθινόπωρο 2013 - χειμώνας 2014). «"Το πύλινο άγαλμα του Οπλίτη Πύρριχου" και άλλα ποιήματα». Εμβόλιμον (Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας) (69-70): 9-10. http://srv-vivl-livad.voi.sch.gr/ePublic/Emvolimon_69-70.pdf. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Συναδινού, Έλλη (Απρίλιος-Ιούνιος 2013). «Άτιτλο». Δευκαλίων ο Θεσσαλός (Λάρισα) (40): 53-54.
Βιβλιογραφία[επεξεργασία]
- Αμιρά, Έλλη (Μάρτιος 1952). «Ένας εαυτός είναι λίγος». Νέα Ελληνικά (Αθήνα) (3): 181–182. [Το περιοδικό Νέα Ελληνικά κυκλοφόρησε υπό την διεύθυνση του Ρένου Αποστολίδη σε τρεις περιόδους από το 1952 έως το 1967.]
- Βρεττάκος, Νικηφόρος (Γενάρης-Φλεβάρης 1958). «Εξομολόγηση». Επιθεώρηση Τέχνης (Αθήνα) ζ΄ (37-38): 74.
- Θεριανός, Σπύρος (Ιανουάριος 2010). «Το βιβλίο. Έλλης Συναδινού: Πολύπτυχον. 317 χαϊκού, Εριφύλη, Αθήνα 2008». Πάροδος (Αθήνα): 3889-3891. https://www.greek-language.gr/periodika/mags/parodos/2010/33-34/126154. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2020.
- Καραντώνης, Ανδρέας (15 Ιουλίου 1963). «Τα βιβλία. Άγγελου Φωκά: Γύψινη ζωή - Γ. Σκουρογιάννη: Υλικά κατεδαφίσεως - Λεωνίδα Ζενάκου: Πηγές - Γ. Πατριαρχέα: Εναρμόνιον - Έλλης Συναδινού: Αυτή η περιπέτεια της ύπαρξης». Νέα Εστία (Αθήνα) 74 (865): 966-968.
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Παυλάκου, Δήμητρα (18 Οκτωβρίου 1992). «Ταξίδι στο ασυνείδητο». Η Αυγή της Κυριακής (Αθήνα): 26. http://digital.lib.auth.gr/record/14833/files/npa-2005-14417.pdf. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2021.
- Σπυροπούλου, Χρύσα (8 Μαΐου 2007). «Ώριμος στοχαστικός λόγος από μια σπουδαία ποιήτρια». Η Καθημερινή (Αθήνα). https://www.kathimerini.gr/culture/285565/orimos-stochastikos-logos-apo-mia-spoydaia-poiitria/. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2020.
- Script error: No such module "citation/CS1".
- Χωρεάνθης, Κώστας (25 Νοεμβρίου 1992). «Παραληρηματική ψυχηλασία». Διαβάζω (299): 61-62.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Script error: No such module "Authority control".
This article "Έλλη Συναδινού" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Έλλη Συναδινού. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
