You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

Χρήστος Μπουτάτος

Από EverybodyWiki Bios & Wiki
Μετάβαση σε:πλοήγηση, αναζήτηση


Ο Μπουτάτος Χρήστος (Θεσσαλονίκη, 20 Νοεμβρίου 1986) είναι Έλληνας επιχειρηματίας, συγγραφέας και οικονομολόγος. Το βιβλίο του «Οι Μεγάλοι Ευεργέτες της Ελλάδας» έχει ενσωματωθεί στις σπουδαιότερες βιβλιοθήκες παγκοσμίως, όπως στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου στην Ουάσιγκτον των Η.Π.Α.[1], την Εθνική βιβλιοθήκη της Ρωσίας στη Μόσχα[2] και την Εθνική βιβλιοθήκη της Ιαπωνίας στο Τόκυο[3]. Έχει επίσης ενσωματωθεί σε βιβλιοθήκες πολλών φημισμένων πανεπιστημίων ανά τον κόσμο, όπως στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου Harvard της Μασαχουσέτης[4] και του London School of Economics and Political Science του Λονδίνου[5]. Από το 2015 είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά.


Βιογραφικό[επεξεργασία]

Γεννήθηκε στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης στις 20 Νοεμβρίου 1986, μεγάλωσε όμως στην περιοχή της Τούμπας. Είναι το τελευταίο από τα τρία παιδιά του Εμμανουήλ Μπουτάτου και της Βασιλικής Κατσαρού. Το 2004 εισήλθε ένατος με το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων στο τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη. Κατά το τρίτο έτος σπουδών βραβεύτηκε με τιμητική υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών για τη διάκριση στις σπουδές και το ήθος του. Ολοκλήρωσε τη σχολή στην τετραετία και αμέσως έγινε δεκτός για μεταπτυχιακές σπουδές στο London School of Economics and Political Science στο Χόλμπορν του Λονδίνου. Μετεκπαιδεύτηκε στον τομέα του Μάνατζμεντ και της Στρατηγικής των Επιχειρήσεων (Management & Strategy, MSc). Εν συνεχεία, αφού εκπλήρωσε στο ακέραιο τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ασχολήθηκε για μια δεκαετία με την οικογενειακή επιχείρηση, μια επώνυμη βιοτεχνία παιδικών ρούχων με έδρα το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης. Έκτοτε απαγκιστρώθηκε από αυτήν και πλέον δραστηριοποιείται επιχειρηματικά σε έναν τελείως διαφορετικό κλάδο από αυτόν που χάραξε ο πατέρας του.

Καταγωγή[επεξεργασία]

Αρχείο:Ποτοποιία Μπουτάτος.jpg
Η φωτογραφία χρονολογείται στις αρχές του 1942. Το εργοστάσιο ποτοποιίας της οικογένειας Μπουτάτου βρισκόταν στη συμβολή των οδών Αδαμίδου, Διδασκάλου και Τυδέως, πάνω από την παλιά πλατεία Περιστάσεως, στην Άνω Τουμπα Θεσσαλονίκης. Στην ίδια θέση σήμερα, βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας. Στην φωτογραφία εμφανίζονται καθήμενοι ο Κωνσταντίνος και η Δέσποινα Μπουτάτου, ενώ πίσω όρθιοι οι τρεις γιοί τους Γιώργος, Ιωακείμ και Θρασύβουλος[6]
Αρχείο:ΛΗΞΙΑΡΧΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΓΑΜΟΥ.jpg
Η ληξιαρχική πράξη γάμου του 1933 στην Αγία Βαρβάρα Τούμπας του Θρασύβουλου Μπουτάτου και της Δέσποινας Αντωνιάδου (παππούς & γιαγιά Μπουτάτου Χρήστου)

Από την πλευρά του πατέρα του, κατάγεται από σπουδαία επιχειρηματική οικογένεια της Μάκρης Αϊδινίου στη Μικρά Ασία. Για την ακρίβεια είναι δισέγγονος του Χατζή-Εμμανουήλ Αντωνιάδη, πολυσχιδούς επιχειρηματία που δραστηριοποιήθηκε στη Μάκρη και το Λιβίσι κατά τις αρχές του 20ου αιώνα. Πιο συγκεκριμένα, ο προπάππους του, Χατζή-Εμμανουήλ Αντωνιάδης, πατέρας της μητέρας του πατέρα του, ο οποίος γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1869, υπήρξε ένας εκ των κορυφαίων επιχειρηματιών της ευρύτερης περιοχής. Ασχολήθηκε με το εμπόριο υφασμάτων αλλά και σιτηρών, κυρίως καλαμποκιού, και έχοντας ανοίξει εμπορικό δίαυλο με την Μασσαλία (διατηρούσε εκεί δικό του εμπορικό υποκατάστημα) κατάφερε να ανελιχθεί σε μεγαλέμπορο της εποχής. Τιμής ένεκεν ανακηρύχθηκε από τους συμπολίτες του χριστιανικός δικαστής ως «τζιζά ιρεής» στο Πρωτοδικείο Μάκρης (αυτός που επιβάλει το πρόστιμο και το προσδιορίζει)[7][8]. Την εποχή εκείνη ήταν σύνηθες τους πλούσιους πολίτες να τους ανακηρύσσουν δικαστές, διότι θεωρούσαν πως δεν μπορούσαν να δωροδοκηθούν. Στις 16 Μαΐου του 1905 είχε συνάψει ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής με την New York Life Insurances και το 2010 οι απόγονοί του έλαβαν τη σχετική αποζημίωση[9].

Ο Εμμανουήλ Αντωνιάδης έκανε το λεγόμενο «χατζιλίκι», γι' αυτό και του απεδόθη η ιδιότητα και ο τιμητικός τίτλος του χατζή. Κάθε χριστιανός ορθόδοξος που επισκεπτόταν ως προσκυνητής τους Αγίους Τόπους μπορούσε να βάλει μπροστά από το βαφτιστικό ή οικογενειακό του όνομα το πρόθεμα χατζής. Η λέξη μάλιστα αυτή προέρχεται από το αραβικό «χατζ» που σημαίνει στέκομαι μπροστά σε ένα ιερό μέρος. Οι μουσουλμάνοι απονέμανε τον ίδιο τίτλο στους προσκυνητές της Μέκκα. Αυτή η παράδοση σήμερα έχει σβήσει αλλά τα ονόματα έχουν μείνει. Έτσι, το πλήρες ονοματεπώνυμο του έγινε Χατζή-Εμμανουήλ Αντωνιάδης. Δυστυχώς δολοφονήθηκε από Τούρκους τσέτες το 1920 και η περιουσία του σύντομα χάθηκε, ενώ τα ανήλικα παιδιά του εστάλησαν στο ορφανοτροφείο Ιωαννίνων μέσω της πρόνοιας του κράτους[10].

Από την πλευρά του πατέρα του πατέρα του, έλκει την καταγωγή του από την Ανατολική Θράκη. Ο παππούς του, Θρασύβουλος, γεννήθηκε στα Γανόχωρα της Ανατολικής Θράκης, ένα σύμπλεγμα 27 χωριών και κωμοπόλεων στα νοτιοδυτικά παράλια της Προποντίδας, ανάμεσα στα Μάλγαρα και τη Ραιδεστό, και συγκεκριμένα στην κωμόπολη της Ηρακλείτσας. Το όνομα Γανόχωρα προήλθε από την ένωση δύο χωριών, του Γάνου (Gazikoy) και της Χώρας (Hoskoy), τα οποία όμως περιλάμβαναν πολλά χωριά και  κωμοπόλεις στην επαρχία Ραιδεστού (Tekirdağ). Τα περισσότερα Γανόχωρα ήταν αμιγώς χριστιανικά χωριά με συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς. Λέγεται πως οι κάτοικοί τους δεν γνωρίζανε ούτε καν να μιλάνε καλά την τούρκικη γλώσσα. Υπήρχε λίγο τούρκικο στοιχείο στο Μυριόφυτο και περισσότερο στην Περίσταση και στο Μηλιό. Οι κάτοικοι των Γανοχωρίων ήταν ξακουστοί στους υπόλοιπους Έλληνες της ανατολής για τη θρησκευτικότητα και την εργατικότητά τους. Τα Γανόχωρα επίσης φημίζονταν για τα εύφορα εδάφη τους. Τα αργιλλοαμμώδη χώματα της περιοχής ευνοούσαν την καλλιέργεια αμπέλου και την παραγωγή κρασιού. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως όταν η οικογένεια Μπουτάτου αποίκησε στην Τούμπα Θεσσαλονίκης, ασχολήθηκε με την ποτοποιία.

Από την πλευρά της μητέρας του, Βασιλικής, τρέφει τις ρίζες του από τον Εμμανουήλ Παπά Σερρών, από τον Χριστόφορο Κατσαρό και την Μαγδαληνή Λιάρα. Το χωριό αυτό, που ανήκει στα Νταρνακοχώρια του Νομού Σερρών, λεγόταν παλαιότερα Δοβίστα αλλά μετονομάστηκε προς τιμή του μεγάλου οπλαρχηγού της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Προέλευση του ονόματος[επεξεργασία]

Το όνομα «Μπουντάντος» προέρχεται  από την λέξη «νταντεύω», εξ ου και η φράση «μην το μπουνταντεύεις το παιδί», δηλαδή μην το παραχαϊδεύεις γιατί κακομαθαίνει. Κατ’ επέκταση «Μπουντάντος» σημαίνει «παραχαϊδεμένος». Όταν αποίκησε στην Τούμπα Θεσσαλονίκης ο προπάππους του Χρήστου, Κωνσταντίνος, σβήστηκαν τα δύο ενδιάμεσα -ν- για λόγους ευηχίας. Σβήστηκαν δίχως να γίνει κάποια πράξη ληξιαρχική. Ήδη στην φωτογραφία που απεικονίζεται η οικογένεια μπροστά από την οικογενειακή της ποτοποιία, στην επιγραφή του εργοστασίου τα δύο -ν- έχουν εκλείψει. Άσχετα με την κατάληξη -άτος λοιπόν, το Μπουτάτος δεν είναι κεφαλλονίτικης προέλευσης, αλλά θρακιώτικης.

Το βιβλίο «Οι Μεγάλοι Ευεργέτες της Ελλάδας»[επεξεργασία]

Ο Μπουτάτος Χρήστος είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Οι Μεγάλοι Ευεργέτες της Ελλάδας» στο οποίο βιογραφούνται πενήντα Έλληνες ευεργέτες, με έμφαση ιδιαίτερα κατά την προεπαναστατική περίοδο . Η πλειονότητα των βιογραφούμενων ευεργετών συνάδει στο πρότυπο του εγκρατούς και αυτοδημιούργητου εμπόρου, ο οποίος εργάζεται σκληρά, και παρόλο που προκόβει κοινωνικά και οικονομικά, εξακολουθεί να ζει λιτά δίχως περιττές πολυτέλειες και προκλητικές επιδείξεις. Κοινό χαρακτηριστικό των απόδημων ευεργετών είναι η υπεράσπιση του ελληνοχριστιανικού ιδεώδους και η περίθαλψη των ενδεών και των πενήτων.

Το βιβλίο μεταφράστηκε στα αγγλικά και απέσπασε πολλές θετικές κριτικές, ενώ χαίρει της αποδοχής από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα καθώς έγινε δεκτό στις μεγαλύτερες και σημαντικότερες βιβλιοθήκες ανά τον κόσμο. Παράλληλα έχει παρουσία σε πολλές ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού, όπως επίσης και σε διάφορες μονές του Αγίου Όρους. Πρόκειται για μια μεγάλη προσωπική προσπάθεια να αναδειχθεί ένα από τα λαμπρότερα κεφάλαια της ιστορίας των Ελλήνων ως Έθνος, οι πράξεις των οποίων και η συνεισφορά τους υπήρξε προφανώς αναντίρρητη. Το νεοσύστατο ελληνικό κράτος, μικρό σε έκταση, με σαθρή οικονομία, ναι, μεν, κατάφερε να κηρυχθεί πολιτικά ανεξάρτητο, αλλά εμφανιζόταν αδύναμο να επιβιώσει. Οι εθνικοί ευεργέτες ήταν αυτοί που, επιδεικνύοντας έναν φλογερό πατριωτισμό, έδρασαν ως αληθινά στηρίγματα της Ελλάδας, και ακριβώς αυτό προβάλλεται στο βιβλίο.

Αρθρογραφία[επεξεργασία]

Ο Μπουτάτος Χρήστος έχει δημοσιεύσει διάφορα άρθρα, οικονομικού κυρίως περιεχομένου, σε έγκριτες εφημερίδες όπως η Καθημερινή, το Κέρδος και τον Κόσμο του Επενδυτή, καθώς και σε περιοδικά όπως το Reporter και τα Οικονομικά και Ναυτιλιακά Νέα, αλλά και σε διάφορα διαδικτυακά μέσα. Επίσης, έχει εντρυφήσει στην ιστορία της Θεσσαλονίκης έχοντας δημοσιεύσει πάνω από 100 σχετικές αναρτήσεις στην ομάδα της Άγνωστης Θεσσαλονίκης στο Facebook, προσφέροντας πολύτιμες πληροφορίες, άγνωστες προς το ευρύ κοινό.

Βιβλιογραφία - Πηγές[επεξεργασία]

  1. https://lccn.loc.gov/2019375072
  2. https://search.rsl.ru/ru/search#q=boutatos
  3. https://iss.ndl.go.jp/books/R100000002-I029334910-00 https://iss.ndl.go.jp/books/R100000002-I029334910-00
  4. http://id.lib.harvard.edu/alma/99153740317903941/catalog
  5. https://librarysearch.lse.ac.uk/permalink/f/1jad15a/44LSE_ALMA_DS21180149800002021
  6. Από το βιβλίο «Η Τούμπα των Προσφύγων: Εικόνες και Μνήμες από την Γένεση μιας Συνοικίας», Σ.Κερασίδης & Π.Γεωργούλης, Δήμος Θεσσαλονίκης: Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης
  7. Καραγεωργίου Νίκ., «Μάκρη και Λιβίσι Μικράς Ασίας» (1986), σελ.37-38
  8. Μητροπ. Μύρων, Χρυσοστόμου Καλαϊτζή, «Ελληνορθόδοξες Κοιτίδες Της μικρασίας: Το Λοιβήσι και η Μάκρη» https://www.orp.gr/wordpress/?p=1306
  9. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΣΤΗΝ NEW YORK LIFE INSURANCES (αριθμός 52)
  10. Το επίθετο Αντωνιάδου εμφανίζεται στα βιβλία των Γενικών Αρχείων του Κράτους, στις εκτιμητικές επιτροπές περιουσιών προσφύγων από τη Μάκρη, στις πράξεις Νο 9-17-217-291


This article "Χρήστος Μπουτάτος" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Χρήστος Μπουτάτος. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.



Read or create/edit this page in another language[επεξεργασία]